Σαύρες: Ταχύτατη εξέλιξη μετά από μεταφορά σε νέο περιβάλλον

ready
Originally uploaded by satel444

Αν κάποιος δει λίγα ντοκιμαντέρ ή κοιτάξει προσεκτικά τον κόσμο γύρω του θα πρέπει να καταλάβει το εξής: ότι υπάρχει απίστευτη ποικιλία. Τίποτε δεν είναι ίδιο. Τα χρώματα, τα σχήματα,οι συνδυασμοί. Τόσα φυτά, τόσα ζώα, τόσες μυρωδιές. Άλλοι οργανισμοί είναι περισσότερο εντυπωσιακοί και άλλοι λιγότερο. Αλλά ακόμη και αυτοί που είναι λιγότερο κρύβουν μια άλλη ομορφιά και τελειότητα. Και εδώ ταιριάζει αυτό που έχει πει και ο Κονφούκιος: Η ομορφιά βρίσκεται παντού, αλλά δεν την βλέπει ο καθένας.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την Ιταλική σαύρα του τοίχου με επιστημονική ονομασία Podarcis sicula. H σαύρα αυτή ανήκει στην οικογένεια Lacertidae και υπάρχει σε μερικές χώρες της Ευρώπης, όπως στη Γαλλία, στη Σερβία, στη Βοσνία, στην Ιταλία, στην Ελβετία αλλά και στην Τουρκία και τις ΗΠΑ. Εξωτερικά δεν έχει κάτι το εντυπωσιακό σε σχέση με άλλα είδη ερπετών. Το 1971 κάποιοι βιολόγοι μετακίνησαν πέντε ζευγάρια ενήλικων σαυρών αυτού του είδους από το νησί-πατρίδα τους, το Pod-Kopiste που βρίσκεται στη Νότια Αδριατική θάλασσα,στο γειτονικό νησί Pod Mrcaru. Τώρα, μια διεθνή ομάδα ερευνητών έδειξε ότι εισάγοντας αυτές τις μικρές σαύρες σε ένα νέο περιβάλλον, συνεπάγεται ταχείες και μεγάλης κλίμακας εξελικτικές αλλαγές. "Σημαντικές διαφορές στο μέγεθος του κεφαλιού, αυξημένη δύναμη δαγκώματος και ανάπτυξη νέων δομών στους πεπτικούς σωλήνες της σαύρας σημειώθηκαν μετά από μόλις 36 χρόνια, που είναι μια υπερβολικά μικρή χρονική κλίμακα", αναφέρει ο Duncan Irschick, καθηγητής βιολογίας στο πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης-Αμχερστ. Αυτές οι σωματικές αλλαγές έχουν εμφανιστεί παράλληλα με δραματικές αλλαγές στην πυκνότητα του πληθυσμού και στην κοινωνική δομή". Οι ερευνητές επέστρεφαν στα νησιά δυο φορές το χρόνια για τρία χρόνια, την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2004-5-6.
Οι σαύρες που αιχμαλωτίστηκαν μεταφέρθηκαν σε ένα εργαστήριο πεδίου όπου μετρήθηκε το μήκος ρύγχους-οπής πρωκτού, οι διαστάσεις του κεφαλιού καθώς και η μάζα του σώματος. Τμήματα της ουράς που πάρθηκαν για ανάλυση DNA επιβεβαίωσαν ότι οι Pod Mrcaru σαύρες ήταν γενετικά ταυτόσημες με το μητρικό πληθυσμό του Pod Kopiste. Οι παρατηρούμενες αλλαγές στη μορφολογία του κεφαλιού προκλήθηκαν από την προσαρμογή σε μια διαφορετική πηγή τροφής. Σύμφωνα με τον Irschick, οι σαύρες στο Pod Kopiste ήταν καλά προσαρμοσμένες στο να πιάνουν κινούμενη λεία, τρώγοντας κυρίως έντομα. Η ζωή στο Pod Mrcaru, όπου δεν είχαν ξαναζήσει ποτέ, τους πρόσφερε αφθονία σε φυτικές τροφές, περιλαμβάνοντας τα τοπικά φύλλα και μίσχους. Η ανάλυση των περιεχομένων του στομαχιού έδειξε ότι η δίαιτα περιελάμβανε μέχρι τα 2/3 φυτά, ανάλογα με την εποχή, μια μεγάλη αλλαγή σε σχέση με τον πληθυσμό του Pod Kopiste.
"Σαν αποτέλεσμα, οι σαύρες στον Pod Mrcaru έχουν κεφάλια μακρύτερα, πλατύτερα και ψηλότερα σε σχέση με αυτά του Pod Kopiste, που σημαίνει μεγαλύτερη δύναμη στο δάγκωμα", εξηγεί ο Irschick.
"Αυτό που είναι μοναδικό σε αυτήν την έρευνα είναι αυτή η γρήγορη εξέλιξη επηρεάζει όχι μόνο τη δομή και λειτουργία του είδους αλλά και την ηθολογία-φυσική ιστορία", αναφέρει ο Irschick. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στις 25 Μαρτίου, στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences.
Πηγές:
1)University Of Massachusetts, Amherst. "Lizards Undergo Rapid Evolution After Introduction To A New Home." ScienceDaily 18 April 2008. 19 April 2008 .
2)http://en.wikipedia.org/wiki/Italian_Wall_Lizard

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com