Παγκόσμιες θερμοκρασίες από το 1880 μέχρι σήμερα

1880-89
1940-49

2000-09

Επιστήμονες από το ινστιτούτο Goddard της ΝΑΣΑ για διαστημικές μελέτες συνέθεσαν ένα slide show στο σάιτ του Earth Observatory το οποίο δείχνει την πρόοδο στην γενική θέρμανση της Γης ανά δεκαετία πηγαίνοντας πίσω στο 1880. Για να δείτε όλες τις δεκαετίες κάντε κλικ εδώ. Ξεκάθαρα η θέρμανση είναι εμφανής στα βόρεια, υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη.

Η παγκόσμια θερμοκρασία της Γης έχει αυξηθεί κατά 0.8 βαθμούς κελσίου από το 1880. Τα δύο τρίτα αυτής της θέρμανσης έλαβαν χώρα μετά το 1975 σύμφωνα με τη ΝΑΣΑ.

Σύμφωνα με τη ΝΑΣΑ, ένας βαθμός παγκόσμιας αλλαγής είναι σημαντικός καθώς χρειάζεται ένα τεράστιο ποσό θέρμανσης για να ζεσταθούν οι ωκεανοί, η ατμόσφαιρα και η ξηρά. Στο παρελθόν, ένας με δύο βαθμοί πτώσης «έριξαν» τη Γη στην μικρή εποχή των παγετώνων. Μια πτώση πέντε βαθμών ήταν αρκετή για να θάψει ένα μεγάλο μέρος της Βόρειας Αμερικής σε μια μάζα πάγου, 20000 χρόνια πριν.

Γενικά , η θέρμανση είναι μεγαλύτερη στη ξηρά απ’ ότι στους ωκεανούς διότι το νερό απορροφά και απελευθερώνει θερμότητα πιο αργά.
Το διάστημα ανάμεσα στο 1940 και 1970 ίσως εξηγείται από τη φυσική μεταβλητότητα και πιθανά τις επιδράσεις ψύξης των αερολυμάτων που παράχθηκαν από την απότομη οικονομική ανάπτυξη μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Το ινστιτούτο Goddard χρησιμοποιεί κοινοποιημένα δεδομένα από 6,300 μετεωρολογικούς σταθμούς σε όλο τον κόσμο, από παρατηρήσεις πλοίων και δορυφόρων για την θερμοκρασία επιφάνειας των θαλασσών, και μετρήσεις σε ερευνητικούς σταθμούς της Ανταρκτικής.

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Η "ανάδραση" των σύννεφων επιδρά στο παγκόσμιo κλίμα και τη θέρμανση

Αλλαγές στα σύννεφα θα ενισχύσουν τη θέρμανση του πλανήτη εξαιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων σύμφωνα με μια ριζοσπαστική μελέτη από έναν ερευνητή του πανεπιστημίου Τέξας Α&Μ.

Ο Andrew Dessler, καθηγητής στο τμήμα ατμοσφαιρικών επιστημών, αναφέρει ότι η θέρμανση εξαιτίας των αυξήσεων στα αέρια του θερμοκηπίου θα προκαλέσουν την παγίδευση περισσότερης ζέστης στα σύννεφα, κάτι που θα οδηγήσει σε περαιτέρω θέρμανση. Αυτή η διαδικασία γνωστή ως «ανάδραση» (cloud feedback) προβλέπεται να είναι υπεύθυνη για ένα σημαντικό ποσοστό θέρμανσης κατά τον επόμενο αιώνα.

Ενώ τα κλιματικά μοντέλα είχαν προβλέψει εδώ και καιρό ότι η ανάδραση των σύννεφων θα ενισχύσει τη θέρμανση από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, μέχρι πρόσφατα ήταν αδύνατο να ελεγχθούν αυτά τα μοντέλα χρησιμοποιώντας παρατηρήσεις. «Αυτή η έρευνα προτείνει ότι τα κλιματικά μοντέλα κάνουν καλή δουλειά στην προσομοίωση του τρόπου με τον οποίο τα σύννεφα αποκρίνονται στα μεταβαλλόμενα κλίματα», εξηγεί ο Dessler.

Journal Reference:
A. E. Dessler. A Determination of the Cloud Feedback from Climate Variations over the Past Decade. Science, 10 December 2010: 1523-1527 DOI: 10.1126/science.1192546

Κείμενο Μεταφρασμένο - Προσαρμοσμένο από:Texas A&M University (2010, December 10). Cloud 'feedback' affects global climate and warming. ScienceDaily. Retrieved December 10, 2010, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2010/12/101209141231.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Δράκος του Κομόντο (Komodo Dragon)

• Ο δράκος του Komodo είναι ένα μεγάλο είδος σαύρας που συναντάται σε νησιά της Ινδονησίας. Είναι μέλος της οικογένειας σαυρών Varanidae, και είναι το μεγαλύτερο είδος σαύρας με μήκος που κυμαίνεται από 2 εώς 3 μέτρα και ζυγίζει περίπου 60 κιλά.

• Το ασυνήθες μέγεθος τους αποδίδεται στο νησιώτικο γιγαντισμό, καθώς δεν υπάρχουν άλλα σαρκοφάγα ζώα για να «γεμίσουν» την οικολογική θέση των νησιών στα οποία ζουν.

• Για να ωριμάσουν οι δράκοι του Κομόντο χρειάζονται τρία με πέντε χρόνια ενώ μπορούν να ζήσουν εώς και 50 χρόνια. Είναι ανάμεσα στα σπάνια σπονδυλωτά ικανά για παρθενογένεση.

• Είναι σαρκοφάγα ζώα και τρέφονται κυρίως με κουφάρια αλλά και με ζωντανή λεία।Μπορούν να εντοπίσουν με την αίσθηση της όσφρησης ένα νεκρό ζώο σε απόσταση μέχρι 9.5 χιλιόμετρα. Καταπίνουν ολόκληρα κομμάτια σάρκας. Εξαιτίας του αργού μεταβολισμού τους οι μεγάλοι δράκοι μπορούν να επιζήσουν με μόνο 12 «γεύματα» το χρόνο. Το σάλιο τους περιέχει παθογόνα βακτήρια όπως E. Coli, Staphylococcus sp, Providencia και άλλα.

• Υπάρχουν 4000-5000 δράκοι του Κομόντο στη φύση।

Εικόνα από Wikipedia

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Το διοξείδιο του άνθρακα δρα ως παγκόσμιος θερμοστάτης

Μια νέα μελέτη με ατμοσφαιρικά-ωκεάνια κλιματικά μοντέλα από το ινστιτούτο Goddard για διαστημικές μελέτες της NASA δείχνει ότι η θερμοκρασία της Γης τελικά εξαρτάται από τα επίπεδα του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα

Χωρίς τα μη-υγροποιημένα (non-condensing) αέρια θερμοκηπίου όπως το διοξείδιο του άνθρακα, το μεθάνιο, το οξείδιο του αζώτου, το όζον και τους χλωροφθοράνθρακες ,οι υδρατμοί κα τα σύννεφα θα ήταν ανίκανα να δώσουν τους μηχανισμούς ανάδρασης που ενισχύουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.




Σε αυτή τη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science, όλα τα μη-υγροποιούμενα αέρια του θερμοκηπίου καθώς και τα αερολύματα μηδενίστηκαν, και το παγκόσμιο κλιματικό μοντέλο έτρεξε στο χρόνο για να δειχθεί τι θα συμβεί στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.


Μια παρόμοια μελέτη καθοδηγούμενη από τον συντελεστή Gavin Schmidt που έγινε δεκτή για δημοσίευση από το Journal of Geophysical Research δείχνει ότι το διοξείδιο του άνθρακα ευθύνεται για το περίπου 20% του φαινομένου του θερμοκηπίου, ενώ οι υδρατμοί και τα σύννεφα συμβάλλουν στο 75%, και τα αερολύματα συμβάλλουν στο υπόλοιπο 5%. Όμως, το 25% των μη-υγροποιημένων αερίων του θερμοκηπίου που περιλαμβάνουν το διοξείδιο του άνθρακα, είναι παράγοντας-κλειδί για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Με αυτήν την παραδοχή, το διοξείδιο του άνθρακα είναι υπεύθυνο για το 80% της ακτινοβολίας που στηρίζει το φαινόμενο του θερμοκηπίου της Γης.

“Το συμπέρασμα είναι ότι το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα δρα σαν ένας θερμοστάστης στη ρύθμιση της θερμοκρασίας της Γης”, αναφέρει ο κύριος συγγραφέας Andrew Lacis του ινστιτούτο Goddard της NASA.

Εικόνες: Credit: NASA GISS/ Lilly Del Valle

Για περισσότερα: http://www.nasa.gov/topics/earth/features/co2-temperature.html

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Κυβομέδουσες: Τα πιο δηλητηριώδη πλάσματα του κόσμου

• Οι κυβομέδουσες (box jellyfish) είναι μια ομάδα κνιδόζωων, ασπόνδυλων ζώων που διακρίνονται από το κυβοειδές σχήμα της «ομπρέλας» τους.

• Είναι γνωστές για το υπερβολικά δυνατό δηλητήριο που παράγεται από μερικά είδη. Τα είδη Chironex fleckeri, Carukia barnesi και Malo kingi είναι ανάμεσα στα πιο δηλητηριώδη πλάσματα σε όλον τον κόσμο.

• Κάθε «πλοκάμι» έχει περίπου 500,000 κνιδοκύτταρα, μικροσκοπικές βελόνες που εμβολιάζουν με δηλητήριο το εκάστοτε θύμα.

• Τα περισσότερα ανθρώπινα θύματα επιβιώνουν αν και στην Αυστραλία καταγράφηκαν περίπου 64 θάνατοι από την C. Fleckeri από το 1883.Οι πιο πρόσφατα θάνατοι στην Αυστραλία είχαν ως θύματα παιδιά, κάτι που συνδέεται με το μικρότερο μέγεθος σώματος. Τον Απρίλιο του 2010, ένα κοριτσάκι 10 χρονών από την Αυστραλία επιβίωσε από πολλαπλά τσιμπήματα κυβομέδουσας και η επιβίωση της θεωρήθηκε ιατρικό θαύμα. Στις Φιλλιπίνες καταγράφονται 20-40 θάνατοι ετησίως από τσιμπήματα Chirodropid. Εδώ πρέπει να σημειωθεί η ανεπάρκεια ιατρικής αντιμετώπισης.
  

• Οι θαλάσσιες χελώνες τρέφονται με κυβομέδουσες και δεν φαίνεται να επηρεάζονται από τα τσιμπήματά τους

Κείμενο Μεταφρασμένο-Προσαρμοσμένο από: http://en.wikipedia.org/wiki/Box_jellyfish

Εικόνα από: http://en.wikipedia.org/wiki/File:Avispa_marina.jpg

Νέο φως στην ειδογένεση και βιοποικιλότητα των θαλάσσιων μικροοργανισμών

(Credit: Image courtesy of The Flanders Marine Institute-VLIZ)

Οι ωκεανοί φιλοξενούν μια εντυπωσιακή ποικιλομορφία μικροσκοπικών οργανισμών, που είναι γνωστοί ως πλαγκτόν. Ο τρόπος με τον οποίο προέκυψε αυτή οι ποικιλομορφία είχε μπερδέψει τους βιολόγους για δεκαετίες. Μια διεθνής ομάδα ερευνητών πέτυχε να διευκρινίσει το πώς νέα πλαγκτονικά είδη σχηματίζονται, παρέχοντας μια εξήγηση για τη μεγάλη βιοποικιλότητα που υπάρχει σήμερα.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences.

Η ειδογένεση είναι η εξελικτική διαδικασία με την οποία προκύπτουν νέα είδη. Μια από τις πιο κοινές θεωρίες λέει ότι τα είδη σχηματίζονται όταν ένας πληθυσμός απομονωθεί σε δύο ομάδες με κάποιο γεωγραφικό εμπόδιο ανάμεσά τους. Από τη στιγμή που οι πληθυσμοί απομονωθούν, η γονιδιακή ροή διακόπτεται και κάθε ομάδα ακολουθεί το δικό της εξελικτικλο δρόμο, κάτι που ίσως οδηγεί σε ειδογένεση. Για τα φυτά και τα ζώα στην ξηρά, είναι εύκολο να σκεφτούμε τέτοια εμπόδια.

Για τους θαλάσσιους μικροβιακούς οργανισμούς, η ειδογένεση με γεωγραφική απομόνωση είναι απίθανη. Οι ωκεανοί συνδέονται μεταξύ τους οπότε δεν υπάρχουν φυσικά εμπόδια. Επίσης, οι πλαγκτονικοί οργανισμοί σχηματίζουν γιγαντιαίους πληθυσμούς που διασπείρονται εύκολα στην υφήλιο με τα θαλάσσια ρεύματα κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα την υποτιθέμενη αδιάρρηκτη γονιδιακή ροή. Οπότε, πως σχηματίζονται τα νέα πλαγκτονικά είδη και πως προέκυψε αυτή η μεγάλη ποικιλότητα στη θάλασσα;

Με την ανάλυση του μικροδορυφορικού DNA σε παγκόσμια διάσπαρτα πλαγκτονικά είδη διατόμων, οι ερευνητές έδειξαν ότι σε αντίθεση με την παρούσα ιδέα, η διασπορά των θαλάσσιων μικροοργανισμών είναι περιορισμένη. Βρήκαν ότι η γονιδιακή ροή ανάμεσα σε πληθυσμούς απομακρυσμένων ακτών είναι αδιάκοπη, και σαν αποτέλεσμα έχουμε μια ξεκάθαρη γεωγραφική, γενετική δομή.

Η μελέτη έδειξε επίσης ότι κάτω από κατάλληλες περιβαλλοντικές και γεωγραφικές συνθήκες, όπως οι κλιματικές αλλαγές στο Πλειστόκαινο (2,6 εκατομμύρια μέχρι 12,000 χρόνια πριν), η δομή του πληθυσμού ίσως οδηγεί σε ειδογένεση και συνεπώς παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην ποικιλότητα των θαλάσσιων πλαγκτονικών μικροοργανισμών.

Journal Reference:

1. G. Casteleyn, F. Leliaert, T. Backeljau, A.-E. Debeer, Y. Kotaki, L. Rhodes, N. Lundholm, K. Sabbe, W. Vyverman. Limits to gene flow in a cosmopolitan marine planktonic diatom. Proceedings of the National Academy of Sciences, 2010; DOI: 10.1073/pnas.1001380107

Μεταφρασμένο -Προσαρμοσμένο από:
The Flanders Marine Institute-VLIZ (2010, July 29). New light on speciation and biodiversity of marine microorganisms. ScienceDaily. Retrieved August 5, 2010, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2010/07/100729075013.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Οι θεραπευτικές επιδράσεις των δασών

«Πολλοί άνθρωποι», αναφέρει η Dr Eeva Karjalainen από το φιλανδικό ινστιτούτο δασικών ερευνών «αισθάνονται ήρεμα και όμορφα όταν βρίσκονται έξω στη φύση. Αλλά δεν είναι γνωστό το ότι υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία για τις θεραπευτικές επιδράσεις της φύσης».

Τα δάση – καθώς και άλλες φυσικές, πράσινες τοποθεσίες – μπορούν να μειώσουν το στρες, να βελτιώσουν τη διάθεση, να μειώσουν το θυμό και να αυξήσουν τη χαρά. Οι εξορμήσεις στα δάση μπορούν επίσης να δυναμώσουν το ανοσοποιητικό σύστημα με την αύξηση της δραστηριότητας και του αριθμού των κυττάρων-φονιάδων που καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα.

Πολλές έρευνες δείχνουν ότι μετά από στρεσογόνες καταστάσεις, οι άνθρωποι αναρρώνουν πιο γρήγορα και καλύτερα στα φυσικά περιβάλλοντα παρά σε αστικές τοποθεσίες. Η πίεση του αίματος, ο καρδιακός ρυθμός, η μυϊκή ένταση και τα επίπεδα τον «ορμονών του στρες» μειώνονται πιο γρήγορα σε φυσικές τοποθεσίες. Η κατάθλιψη, ο θυμός και τα νεύρα μειώνονται στα πράσινα περιβάλλοντα.

Επίσης, τα περισσότερα από τα πιο κοινά συνταγογραφούμενα φάρμακα περιλαμβάνουν συστατικά τα οποία αντλούνται από τη φύση- όπως για παράδειγμα το Taxol που χρησιμοποιείται στον καρκίνο του στήθους.

Μεταφρασμένο-Προσαρμοσμένο από:
USDA Forest Service, Pacific Northwest Research Station (2010, July 23). The healing effects of forests. ScienceDaily. Retrieved July 26, 2010, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2010/07/100723161221.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Χιλιάδες φυτικών ειδών που δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί, απειλούνται με εξαφάνιση

Αντιμέτωπα με απειλές όπως η απώλεια του ενδιαιτήματος και η κλιματική αλλαγή, χιλιάδες σπάνιων φυτικών ειδών (που ανθίζουν) παγκοσμίως ίσως εξαφανιστούν πριν ακόμη ανακαλυφθούν από επιστήμονες, σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε από Αμερικανούς και Βρετανούς ερευνητές.

«Οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι υπάρχουν σε γενικές γραμμές 5 με 50 εκατομμύρια είδη, αλλά λιγότερα από 2 εκατομμύρια έχουν ανακαλυφθεί» αναφέρει ο επικεφαλής της μελέτης Lucas Joppa.

Η έρευνα βασίστηκε σε δεδομένα από την online παγκόσμια εγκυκλοπαίδεια φυτικών ειδών στους βασιλικούς βοτανικούς κήπους.

«Αν λάβουμε υπόψη τον αριθμό των ειδών που έχουν χαρακτηριστεί απειλούμενα και προσθέσουμε τα είδη που δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί, μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι ανάμεσα στα 27 και 33 τις εκατό όλων των φυτικών ειδών που ανθίζουν απειλούνται με εξαφάνιση», αναφέρει ο David Roberts από το πανεπιστήμιο του Kent.

Journal Reference:

1. Lucas N. Joppa, David L. Roberts, Stuart L. Pimm. How many species of flowering plants are there? Proceedings of the Royal Society B, July 7, 2010 DOI: 10.1098/rspb.2010.1004

Μεταφρασμένο- προσαρμοσμένο από:
Duke University (2010, July 7). Thousands of undiscovered plant species face extinction worldwide. ScienceDaily. Retrieved July 8, 2010, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2010/07/100707065218.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Θερμοκρασιακά δεδομένα Ιανουαρίου- Μαΐου 2010

Το εθνικό κέντρο κλιματικών δεδομένων των Η.Π.Α (National Climatic Data Center- NCDC) έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα τα προκαταρκτικά παγκόσμια θερμοκρασιακά δεδομένα (με τη μέθοδο των Smith, Reynolds) για το Μάιο του 2010, και επιβεβαίωσαν ότι ο Μάιος του 2010 ήταν πράγματα ο πιο ζεστός Μάιος από τότε που ξεκίνησαν οι καταγραφές, δηλαδή από το 1880. Κατά μέσο όρο ο Μάιος του 2010 ήταν +.69 C πάνω από το μέσο όρο του 20ου αιώνα για την συνδυασμένη παγκόσμια θερμοκρασία ξηράς/ωκεανών.

Το NCDC επιβεβαίωσε ότι η περίοδος Ιανουαρίου- Μαΐου ήταν η πιο θερμή που έχει καταγραφεί παγκοσμίως, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη και η ύπαρξη ενός μέτριου El Nino που συνέβη πριν το ξεκίνημα της περιόδου και εξασθένησε στις φυσιολογικές συνθήκες αργότερα μέσα στην περίοδο. Τα φαινόμενα El Nino έχουν τυπικά τη δικιά τους επίδραση θέρμανση στην υφήλιο.

Άλλα σημαντικά στοιχεία της αναφοράς είναι:
- Πιο ζεστός Μάιος στο βόρειο ημισφαίριο από το 1880.
- Πιο ζεστή περίοδος Μαρτίου-Μαΐου, όπως επιβεβαιώθηκε από το GISS.
- Δεύτερος πιο ζεστός Μάιος για τους ωκεανούς (ο πρώτος ήταν το 1998 μετά από ένα ισχυρό El Nino)
-Μικρότερη παγοκάλυψη για τον Μάιο του βορείου ημισφαιρίου.

Μεταφρασμένο- Προσαρμοσμένο από Accuweather Climate Change

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Καθώς ο Ήλιος ξυπνά, η NASA ρίχνει μια προσεκτική ματιά στον καιρό του διαστήματος

Many technologies of the 21st century are vulnerable to solar storms. (Credit: Image courtesy of NASA)

Η Γη και το διάστημα πρόκειται να έρθουν σε επαφή με έναν πρωτοφανή τρόπο για την ανθρώπινη ιστορία. Εξ’ ου και το συνέδριο του Space Weather Enterprise Forum στην Washington, DC που πραγματοποιήθηκε στις 8 Ιουνίου

Ο Richard Fisher, επικεφαλής του τμήματος Ηλιο-φυσικής της NASA, εξηγεί περί τίνος πρόκειται. « Ο Ήλιος ξυπνά από έναν βαθύ ύπνο, και στα επόμενα χρόνια αναμένουμε να δούμε πολύ υψηλότερα επίπεδα ηλιακής δραστηριότητας. Ταυτόχρονα, η κοινωνία μας που βασίζεται στην τεχνολογία έχει αναπτύξει μια πρωτάκουστη ευαισθησία στις ηλιακές καταιγίδες. Η τομή αυτών των δύο θεμάτων πρέπει να συζητηθεί και να αναλυθεί».

Η ακαδημία επιστημών των ΗΠΑ είχε περιγράψει το πρόβλημα πριν από δύο χρόνια και μεταξύ άλλων εξηγούσε πως οι άνθρωποι του 21ου αιώνα βασίζονται σε υψηλής τεχνολογίας συστήματα και εξαρτώνται από αυτά. Έξυπνα ηλεκτρικά δίκτυα ενέργειας, GPS πλοήγηση, αεροπορικά ταξίδια, οικονομικές υπηρεσίας και επείγουσες ραδιο-επικοινωνίες μπορούν να βγουν εκτός λειτουργίας από την έντονη ηλιακή δραστηριότητα. Μια ηλιακή καταιγίδα που συμβαίνει κάθε 100 χρόνια, προειδοποιεί η Ακαδημία, μπορεί να προκαλέσει είκοσι φορές περισσότερη οικονομική ζημιά σε σχέση με τον τυφώνα Κατρίνα.

Δεν είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς πόσα δορυφορικά συστήματα υπάρχουν και τι εξυπηρετούν και πόσα προβλήματα θα δημιουργηθούν από μια ισχυρή ηλιακή καταιγίδα

Μεταφρασμένο-Προσαρμοσμένο από:
Science@NASA (2010, June 16). As the Sun awakens, NASA keeps a wary eye on space weather. ScienceDaily. Retrieved June 17, 2010, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2010/06/100616144559.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Απότομες αλλαγές για τη χλωρίδα και πανίδα της Αρκτικής

Τα μοναδικά για τη χλωρίδα και πανίδα ενδιαιτήματα, που περιλαμβάνουν το θαλάσσιο πάγο, τούνδρα, λίμνες και τα εδάφη τύρφης(σαπισμένα χόρτα, φύλλα), εξαφανίζονται τις τελευταίες δεκαετίες, και μερικά χαρακτηριστικά αρκτικά είδη έχουν αρχίσει να παρακμάζουν. Οι αλλαγές στην αρκτική βιοποικιλότητα έχουν παγκόσμιες επιπτώσεις και επιπλέον δημιουργούν περισσότερες προκλήσεις για τους ανθρώπους που ζουν στην Αρκτική
Η αναφορά για τη Βιοποικιλότητα της Αρκτικής σχετίζεται με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και άλλων παραγόντων στα καταφύγια των ζώων και των φυτών της Αρκτικής (The Arctic Biodiversity Trends -- 2010: Selected Indicators of Change report).

Η αναφορά βασίζεται σε είκοσι δύο δείκτες και προσφέρει ένα γενικό πλάνο για τις τάσεις που παρατηρούνται στην Αρκτική βιοποικιλότητα σήμερα. Η πολική αρκούδα αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά είδη που επηρεάζεται από τις αλλαγές στην Αρκτική, αλλά δεν είναι το μόνο. Οι δείκτες δείχνουν ότι η Αρκτική έχει αλλάξει δραματικά κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών και ότι τα μοναδικά ενδιαιτήματά της έχουν αρχίσει να εξαφανίζονται.
Η αναφορά παρουσιάζει ένα ευρύ φάσμα αλλαγών για τα αρκτικά οικοσυστήματα καθώς και για τη βιοποικιλότητα.

Οι πολικές αρκούδες εξαρτώνται από το θαλάσσιο πάγο για το ενδιαίτημα τους. Γι’ αυτό το λόγο είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητες και εκτεθειμένες στις σημαντικές καταγεγραμμένες μειώσεις του θαλάσσιου καλύμματος πάγου σε τμήματα της Αρκτικής και στη λέπτυνση των μεγάλων πάγων. Έρευνες δείχνουν ότι ο αριθμός των πολικών αρκούδων έχει μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια.

Η βλάστηση που συγκροτεί τα οικοσυστήματα της τούνδρας- πολλά είδη γρασιδιού, βρύα, βούρλα και λειχήνες- αντικαθίστανται, σε μερικά μέρη, από είδη πιο νότιων τοποθεσιών όπως αειθαλή θαμνώδη βλάστηση.

Ένα σημαντικό εύρημα της Αναφοράς είναι ότι η κλιματική αλλαγή φαίνεται να είναι ο πιο σημαντικός στρεσογόνος παράγοντας στην Αρκτική βιοποικιλότητα, αν και οι μολύνσεις, οι αλλαγές των ενδιαιτημάτων, η βιομηχανική ανάπτυξη και ο θερισμός συνεχίζουν να προκαλούν προβλήματα.

Μεταφρασμένο-προσαρμοσμένο από:
International Polar Year - Oslo Science Conference (2010, June 9). Rapid changes for Arctic flora and fauna. ScienceDaily. Retrieved June 14, 2010, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2010/06/100609094134.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Η πετρελαιοκηλίδα και το κόστος της απώλειας

Sunlight illuminated the lingering oil slick off the Mississippi Delta on May 24, 2010. (Credit: Image courtesy of NASA)
Από τις 9 Ιουνίου, 2010, αν η πετρελαιοκηλίδα από το Deepwater Horizon χρησιμοποιούνταν για καύσιμα, θα είχε κινητοποιήσει 38,000 αυτοκίνητα, 3,400 φορτηγά, και 1800 καράβια για έναν ολόκληρο χρόνο, σύμφωνα με τον καθηγητή James J. Corbett από το πανεπιστήμιο του Delaware. Αυτό βασίζεται στην εκτίμηση της απώλειας που φτάνει τα 19,000 βαρέλια την ημέρα.

Οι μεταφορές καταναλώνουν περίπου τα δύο τρίτα όλου του πετρελαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες- περισσότερα από 20 δισεκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, σύμφωνα με τον Corbett.

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Μοναδικές στιγμές του National Geographic

Κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο, φωτογραφίες απλά μαγικές.

link

Μπορεί να υπάρξει ζωή στον Άρη; Ναι, αναφέρει ειδικός

This is Lost Hammer Spring on Axel Heiberg Island, Nunavut Territory, Canada. (Credit: Dept. Natural Resource Sciences, McGill University, Montreal.)

Ερευνητές από το τμήμα φυσικών αποθεμάτων του πανεπιστημίου McGill, της εθνικής επιτροπής έρευνας του Καναδά, του πανεπιστημίου του Toronto και του ινστιτούτου SETI έχουν ανακαλύψει ότι τα βακτήρια που τρέφονται με μεθάνιο, επιζούν σε μια μοναδική πηγή που βρίσκεται στο νησί Axel Heiberg, στις ακραίες συνθήκες που επικρατούν στο βόρειο Καναδά. Ο Dr Lyle Whyte, μικροβιολόγος στο πανεπιστήμιο McGill, εξηγεί ότι η πηγή που υποστηρίζει τη ζωή αυτών των μικροβίων, είναι παρόμοια με πιθανές παλαιότερες ή τωρινές πηγές στον πλανήτη Άρη, και αυτό το γεγονός υποδηλώνει πως η συγκεκριμένη μορφή ζωής μπορεί να υπάρξει και στον Άρη.

Το υπό το μηδέν νερό είναι τόσο αλμυρό ώστε δεν παγώνει παρά το κρύο, και δεν έχει καθόλου οξυγόνο μέσα του. Υπάρχουν παρόλα αυτά, μεγάλες φούσκες μεθανίου οι οποίες έρχονται στην επιφάνεια, και έχουν αποτελέσει πρόκληση της περιέργειας των επιστημόνων για τον αν το αέριο έχει παραχθεί γεωλογικά ή βιολογικά και για το αν μπορεί κάποιος οργανισμός να επιβιώσει σε αυτές τις τόσο αφιλόξενες συνθήκες.

«Μείναμε έκπληκτοι για το ότι δε βρήκαμε μεθανογόνα βακτήρια (παράγουν μεθάνιο) στο Lost Hammer», αναφέρει ο Whyte. Αλλά, συνεχίζει «βρήκαμε μερικούς πολύ σπάνιους και μοναδικούς αναερόβιους οργανισμούς – οργανισμούς που επιζούν τρεφόμενοι με μεθάνιο και πιθανώς αναπνέοντας άλατα θειικού οξέος αντί για οξυγόνο».

The research was published in the International Society for Microbial Ecology Journal and received logistical support from McGill University's Arctic Research Station and the Canadian Polar Continental Shelf Project. Funding was received from NASA, the Natural Sciences and Engineering Research Council of Canada, and the Canadian Space Agency. Additional funding for student research was provided by the Department of Indian and Northern Affairs, and the Fonds Québécois de la Recherche sur la Nature et les Technologies

Journal Reference:

1. Thomas D Niederberger, Nancy N Perreault, Stephanie Tille, Barbara Sherwood Lollar, Georges Lacrampe-Couloume, Dale Andersen, Charles W Greer, Wayne Pollard, Lyle G Whyte. Microbial characterization of a subzero, hypersaline methane seep in the Canadian High Arctic. The ISME Journal, 2010; DOI: 10.1038/ismej.2010.57

Μεταφρασμένο-προσαρμοσμένο από:
McGill University (2010, June 5). Could life survive on Mars? Yes, expert says. ScienceDaily. Retrieved June 7, 2010, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2010/06/100604132041.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Αισθάνεστε κουρασμένοι; Η εξοχή ίσως είναι η λύση

Αισθάνεσαι μια κούραση-βαρεμάρα; Η λύση ίσως απαιτεί να βγείτε έξω από το κουτί - αυτό το μεγάλο τσιμεντένιο και σοβατισμένο μέρος που λέγεται κτίριο.

Το να βρίσκει κάποιος χρόνο για εξορμήσεις στη φύση έχει αρκετά πλεονεκτήματα καθώς μια σειρά μελετών που δημοσιεύτηκαν στο τεύχος Ιουνίου του 2010 του περιοδικού Journal of Environmental Psychology δείχνει ότι η φύση κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται περισσότερη ζωντάνια. Και αυτή η αίσθηση της αυξημένης «ευεξίας» υπάρχει παράλληλα με τις ενεργητικές επιδράσεις της σωματικής άσκησης και την κοινωνική αλληλεπίδραση που συχνά σχετίζονται με τις επιδρομές στο φυσικό κόσμο, δείχνουν οι παραπάνω μελέτες.

«Η φύση αποτελεί καύσιμο για την ψυχή» αναφέρει ο Richard Ryan, κύριος συγγραφέας και καθηγητής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Rochester. «Συχνά όταν αισθανόμαστε πεσμένοι, πάμε για ένα καφέ, αλλά η έρευνα προτείνει έναν καλύτερο τρόπο για να παίρνουμε ενέργεια και αυτός είναι η σύνδεση με το φυσικό κόσμο», εξηγεί.
Τα ευρήματα, προσθέτει ο Ryan, είναι σημαντικά τόσο για τη σωματική όσο και για την ψυχική υγεία. «Οι έρευνες δείχνουν ότι άνθρωποι με μεγαλύτερη αίσθηση ευεξίας δεν έχουν μόνο περισσότερη ενέργεια για πράγματα που θέλουν να κάνουν αλλά είναι επίσης περισσότερο ανθεκτικοί σε σωματικές ασθένειες. Ένα από τα μονοπάτια προς την υγεία ίσως είναι το να ξοδεύουμε περισσότερο χρόνο στη φύση- εξοχή.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε και από τους Weinstein; Jessey Bernstein, McGill University; Kirk Warren Brown, Virginia Commonwealth University; Louis Mastella, University of Rochester; and Marylène Gagné, Concordia University.

Journal Reference:

1. Richard M. Ryan, Netta Weinstein, Jessey Bernstein, Kirk Warren Brown, Louis Mistretta, Marylène Gagné. Vitalizing effects of being outdoors and in nature. Journal of Environmental Psychology, 2010; 30 (2): 159 DOI: 10.1016/j.jenvp.2009.10.009

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

ΥΓ: Ζητώ συγγνώμη από τους αναγνώστες για την απουσία μου τόσο καιρό. Χρειαζόμουν ένα διάλειμμα απλά. Από εδώ και πέρα θα γυρνώ πιο συχνά στα λημέρια της blogoσφαιρας!

Ο πιγκουΐνος και η πολική αρκούδα

Ένας τρελαμένος πιγκουΐνος και μια "ψόφια" πολική αρκούδα!

Πολική αρκούδα (Ursus maritimus)

• Οι πολικές αρκούδες ζουν μόνο στο βόρειο ημισφαίριο σε περιοχές όπου μπορούν να κυνηγήσουν φώκιες. Τα πέντε «πολικά έθνη» στα οποία βρίσκονται πολικές αρκούδες είναι οι Η.Π.Α (Αλάσκα), ο Καναδάς, η Ρωσία, η Γροιλανδία (Δανία) και η Νορβηγία. Ο πληθυσμός τους αγγίζει τις 20,000 με 25,000.

• Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι αν συνεχιστούν οι τωρινές τάσης θέρμανσης στην Αρκτική, τα δύο τρία του παγκόσμιου πληθυσμού των πολικών αρκούδων θα εξαφανιστεί μέχρι το 2050. Μέχρι στιγμής, από τους 19 υποπληθυσμούς πολικών αρκούδων, οι οχτώ μειώνονται, οι τρεις είναι σταθεροί, ένας αυξάνεται και για τους υπόλοιπους εφτά δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για να γίνει εκτίμηση. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος γι’ αυτές είναι η συρρίκνωση των πάγων λόγω της κλιματικής αλλαγής ενώ άλλες αιτίες είναι και η ρύπανση, οι βιομηχανίες, και η λαθροθηρία.

• Οι ενήλικες αρσενικές πολικές αρκούδες φτάνουν τα 2,5 με 3 μέτρα σε ύψος. Ζυγίζουν 250 με 770 κιλά. Οι θηλυκές είναι μικρότερες.

• Οι πολικές αρκούδες είναι τέλεια προσαρμοσμένες να επιβιώνουν στις δυσμενείς συνθήκες της Αρκτικής, όπου οι χειμωνιάτικες θερμοκρασίας πέφτουν μέχρι και στους -45 βαθμούς κελσίου. Δύο στρώσεις γούνες παρέχουν σε αυτές τις αρκούδες μια καλή μόνωση και με αυτόν τον τρόπο δε χάνουν σχεδόν καθόλου θερμότητα. Επίσης, προστατεύονται από μια στρώση λίπους πάχους 11,5 εκατοστών. Η μικρή ουρά τους και ο σχηματισμός των αυτιών τους εμποδίζουν την απώλεια θερμότητας.

• Η κύρια τροφή των πολικών αρκούδων είναι οι φώκιες. Είναι ο κορυφαίος θηρευτής της τροφικής αλυσίδας στην Αρκτική ενώ βοηθά στην ισορροπία της φύσης αφού εμποδίζει τον υπερπληθυσμό της φώκιας.

Πηγή: http://www.polarbearsinternational.org/faq/

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Καλή χρονιά!

Καλή χρονιά σε όλους! Να έχετε υγεία, ευτυχία και να πετύχετε όλους τους στόχους σας! Και μην αφήνετε τίποτα για αύριο, κάντε τα όλα σήμερα, μη βαριέστε! Αύριο, ποτέ δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει.. Carpe diem!