Θερμοκρασιακά δεδομένα Ιανουαρίου- Μαΐου 2010

Το εθνικό κέντρο κλιματικών δεδομένων των Η.Π.Α (National Climatic Data Center- NCDC) έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα τα προκαταρκτικά παγκόσμια θερμοκρασιακά δεδομένα (με τη μέθοδο των Smith, Reynolds) για το Μάιο του 2010, και επιβεβαίωσαν ότι ο Μάιος του 2010 ήταν πράγματα ο πιο ζεστός Μάιος από τότε που ξεκίνησαν οι καταγραφές, δηλαδή από το 1880. Κατά μέσο όρο ο Μάιος του 2010 ήταν +.69 C πάνω από το μέσο όρο του 20ου αιώνα για την συνδυασμένη παγκόσμια θερμοκρασία ξηράς/ωκεανών.

Το NCDC επιβεβαίωσε ότι η περίοδος Ιανουαρίου- Μαΐου ήταν η πιο θερμή που έχει καταγραφεί παγκοσμίως, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη και η ύπαρξη ενός μέτριου El Nino που συνέβη πριν το ξεκίνημα της περιόδου και εξασθένησε στις φυσιολογικές συνθήκες αργότερα μέσα στην περίοδο. Τα φαινόμενα El Nino έχουν τυπικά τη δικιά τους επίδραση θέρμανση στην υφήλιο.

Άλλα σημαντικά στοιχεία της αναφοράς είναι:
- Πιο ζεστός Μάιος στο βόρειο ημισφαίριο από το 1880.
- Πιο ζεστή περίοδος Μαρτίου-Μαΐου, όπως επιβεβαιώθηκε από το GISS.
- Δεύτερος πιο ζεστός Μάιος για τους ωκεανούς (ο πρώτος ήταν το 1998 μετά από ένα ισχυρό El Nino)
-Μικρότερη παγοκάλυψη για τον Μάιο του βορείου ημισφαιρίου.

Μεταφρασμένο- Προσαρμοσμένο από Accuweather Climate Change

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Καθώς ο Ήλιος ξυπνά, η NASA ρίχνει μια προσεκτική ματιά στον καιρό του διαστήματος

Many technologies of the 21st century are vulnerable to solar storms. (Credit: Image courtesy of NASA)

Η Γη και το διάστημα πρόκειται να έρθουν σε επαφή με έναν πρωτοφανή τρόπο για την ανθρώπινη ιστορία. Εξ’ ου και το συνέδριο του Space Weather Enterprise Forum στην Washington, DC που πραγματοποιήθηκε στις 8 Ιουνίου

Ο Richard Fisher, επικεφαλής του τμήματος Ηλιο-φυσικής της NASA, εξηγεί περί τίνος πρόκειται. « Ο Ήλιος ξυπνά από έναν βαθύ ύπνο, και στα επόμενα χρόνια αναμένουμε να δούμε πολύ υψηλότερα επίπεδα ηλιακής δραστηριότητας. Ταυτόχρονα, η κοινωνία μας που βασίζεται στην τεχνολογία έχει αναπτύξει μια πρωτάκουστη ευαισθησία στις ηλιακές καταιγίδες. Η τομή αυτών των δύο θεμάτων πρέπει να συζητηθεί και να αναλυθεί».

Η ακαδημία επιστημών των ΗΠΑ είχε περιγράψει το πρόβλημα πριν από δύο χρόνια και μεταξύ άλλων εξηγούσε πως οι άνθρωποι του 21ου αιώνα βασίζονται σε υψηλής τεχνολογίας συστήματα και εξαρτώνται από αυτά. Έξυπνα ηλεκτρικά δίκτυα ενέργειας, GPS πλοήγηση, αεροπορικά ταξίδια, οικονομικές υπηρεσίας και επείγουσες ραδιο-επικοινωνίες μπορούν να βγουν εκτός λειτουργίας από την έντονη ηλιακή δραστηριότητα. Μια ηλιακή καταιγίδα που συμβαίνει κάθε 100 χρόνια, προειδοποιεί η Ακαδημία, μπορεί να προκαλέσει είκοσι φορές περισσότερη οικονομική ζημιά σε σχέση με τον τυφώνα Κατρίνα.

Δεν είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς πόσα δορυφορικά συστήματα υπάρχουν και τι εξυπηρετούν και πόσα προβλήματα θα δημιουργηθούν από μια ισχυρή ηλιακή καταιγίδα

Μεταφρασμένο-Προσαρμοσμένο από:
Science@NASA (2010, June 16). As the Sun awakens, NASA keeps a wary eye on space weather. ScienceDaily. Retrieved June 17, 2010, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2010/06/100616144559.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Απότομες αλλαγές για τη χλωρίδα και πανίδα της Αρκτικής

Τα μοναδικά για τη χλωρίδα και πανίδα ενδιαιτήματα, που περιλαμβάνουν το θαλάσσιο πάγο, τούνδρα, λίμνες και τα εδάφη τύρφης(σαπισμένα χόρτα, φύλλα), εξαφανίζονται τις τελευταίες δεκαετίες, και μερικά χαρακτηριστικά αρκτικά είδη έχουν αρχίσει να παρακμάζουν. Οι αλλαγές στην αρκτική βιοποικιλότητα έχουν παγκόσμιες επιπτώσεις και επιπλέον δημιουργούν περισσότερες προκλήσεις για τους ανθρώπους που ζουν στην Αρκτική
Η αναφορά για τη Βιοποικιλότητα της Αρκτικής σχετίζεται με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και άλλων παραγόντων στα καταφύγια των ζώων και των φυτών της Αρκτικής (The Arctic Biodiversity Trends -- 2010: Selected Indicators of Change report).

Η αναφορά βασίζεται σε είκοσι δύο δείκτες και προσφέρει ένα γενικό πλάνο για τις τάσεις που παρατηρούνται στην Αρκτική βιοποικιλότητα σήμερα. Η πολική αρκούδα αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά είδη που επηρεάζεται από τις αλλαγές στην Αρκτική, αλλά δεν είναι το μόνο. Οι δείκτες δείχνουν ότι η Αρκτική έχει αλλάξει δραματικά κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών και ότι τα μοναδικά ενδιαιτήματά της έχουν αρχίσει να εξαφανίζονται.
Η αναφορά παρουσιάζει ένα ευρύ φάσμα αλλαγών για τα αρκτικά οικοσυστήματα καθώς και για τη βιοποικιλότητα.

Οι πολικές αρκούδες εξαρτώνται από το θαλάσσιο πάγο για το ενδιαίτημα τους. Γι’ αυτό το λόγο είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητες και εκτεθειμένες στις σημαντικές καταγεγραμμένες μειώσεις του θαλάσσιου καλύμματος πάγου σε τμήματα της Αρκτικής και στη λέπτυνση των μεγάλων πάγων. Έρευνες δείχνουν ότι ο αριθμός των πολικών αρκούδων έχει μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια.

Η βλάστηση που συγκροτεί τα οικοσυστήματα της τούνδρας- πολλά είδη γρασιδιού, βρύα, βούρλα και λειχήνες- αντικαθίστανται, σε μερικά μέρη, από είδη πιο νότιων τοποθεσιών όπως αειθαλή θαμνώδη βλάστηση.

Ένα σημαντικό εύρημα της Αναφοράς είναι ότι η κλιματική αλλαγή φαίνεται να είναι ο πιο σημαντικός στρεσογόνος παράγοντας στην Αρκτική βιοποικιλότητα, αν και οι μολύνσεις, οι αλλαγές των ενδιαιτημάτων, η βιομηχανική ανάπτυξη και ο θερισμός συνεχίζουν να προκαλούν προβλήματα.

Μεταφρασμένο-προσαρμοσμένο από:
International Polar Year - Oslo Science Conference (2010, June 9). Rapid changes for Arctic flora and fauna. ScienceDaily. Retrieved June 14, 2010, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2010/06/100609094134.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Η πετρελαιοκηλίδα και το κόστος της απώλειας

Sunlight illuminated the lingering oil slick off the Mississippi Delta on May 24, 2010. (Credit: Image courtesy of NASA)
Από τις 9 Ιουνίου, 2010, αν η πετρελαιοκηλίδα από το Deepwater Horizon χρησιμοποιούνταν για καύσιμα, θα είχε κινητοποιήσει 38,000 αυτοκίνητα, 3,400 φορτηγά, και 1800 καράβια για έναν ολόκληρο χρόνο, σύμφωνα με τον καθηγητή James J. Corbett από το πανεπιστήμιο του Delaware. Αυτό βασίζεται στην εκτίμηση της απώλειας που φτάνει τα 19,000 βαρέλια την ημέρα.

Οι μεταφορές καταναλώνουν περίπου τα δύο τρίτα όλου του πετρελαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες- περισσότερα από 20 δισεκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, σύμφωνα με τον Corbett.

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Μοναδικές στιγμές του National Geographic

Κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο, φωτογραφίες απλά μαγικές.

link

Μπορεί να υπάρξει ζωή στον Άρη; Ναι, αναφέρει ειδικός

This is Lost Hammer Spring on Axel Heiberg Island, Nunavut Territory, Canada. (Credit: Dept. Natural Resource Sciences, McGill University, Montreal.)

Ερευνητές από το τμήμα φυσικών αποθεμάτων του πανεπιστημίου McGill, της εθνικής επιτροπής έρευνας του Καναδά, του πανεπιστημίου του Toronto και του ινστιτούτου SETI έχουν ανακαλύψει ότι τα βακτήρια που τρέφονται με μεθάνιο, επιζούν σε μια μοναδική πηγή που βρίσκεται στο νησί Axel Heiberg, στις ακραίες συνθήκες που επικρατούν στο βόρειο Καναδά. Ο Dr Lyle Whyte, μικροβιολόγος στο πανεπιστήμιο McGill, εξηγεί ότι η πηγή που υποστηρίζει τη ζωή αυτών των μικροβίων, είναι παρόμοια με πιθανές παλαιότερες ή τωρινές πηγές στον πλανήτη Άρη, και αυτό το γεγονός υποδηλώνει πως η συγκεκριμένη μορφή ζωής μπορεί να υπάρξει και στον Άρη.

Το υπό το μηδέν νερό είναι τόσο αλμυρό ώστε δεν παγώνει παρά το κρύο, και δεν έχει καθόλου οξυγόνο μέσα του. Υπάρχουν παρόλα αυτά, μεγάλες φούσκες μεθανίου οι οποίες έρχονται στην επιφάνεια, και έχουν αποτελέσει πρόκληση της περιέργειας των επιστημόνων για τον αν το αέριο έχει παραχθεί γεωλογικά ή βιολογικά και για το αν μπορεί κάποιος οργανισμός να επιβιώσει σε αυτές τις τόσο αφιλόξενες συνθήκες.

«Μείναμε έκπληκτοι για το ότι δε βρήκαμε μεθανογόνα βακτήρια (παράγουν μεθάνιο) στο Lost Hammer», αναφέρει ο Whyte. Αλλά, συνεχίζει «βρήκαμε μερικούς πολύ σπάνιους και μοναδικούς αναερόβιους οργανισμούς – οργανισμούς που επιζούν τρεφόμενοι με μεθάνιο και πιθανώς αναπνέοντας άλατα θειικού οξέος αντί για οξυγόνο».

The research was published in the International Society for Microbial Ecology Journal and received logistical support from McGill University's Arctic Research Station and the Canadian Polar Continental Shelf Project. Funding was received from NASA, the Natural Sciences and Engineering Research Council of Canada, and the Canadian Space Agency. Additional funding for student research was provided by the Department of Indian and Northern Affairs, and the Fonds Québécois de la Recherche sur la Nature et les Technologies

Journal Reference:

1. Thomas D Niederberger, Nancy N Perreault, Stephanie Tille, Barbara Sherwood Lollar, Georges Lacrampe-Couloume, Dale Andersen, Charles W Greer, Wayne Pollard, Lyle G Whyte. Microbial characterization of a subzero, hypersaline methane seep in the Canadian High Arctic. The ISME Journal, 2010; DOI: 10.1038/ismej.2010.57

Μεταφρασμένο-προσαρμοσμένο από:
McGill University (2010, June 5). Could life survive on Mars? Yes, expert says. ScienceDaily. Retrieved June 7, 2010, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2010/06/100604132041.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Αισθάνεστε κουρασμένοι; Η εξοχή ίσως είναι η λύση

Αισθάνεσαι μια κούραση-βαρεμάρα; Η λύση ίσως απαιτεί να βγείτε έξω από το κουτί - αυτό το μεγάλο τσιμεντένιο και σοβατισμένο μέρος που λέγεται κτίριο.

Το να βρίσκει κάποιος χρόνο για εξορμήσεις στη φύση έχει αρκετά πλεονεκτήματα καθώς μια σειρά μελετών που δημοσιεύτηκαν στο τεύχος Ιουνίου του 2010 του περιοδικού Journal of Environmental Psychology δείχνει ότι η φύση κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται περισσότερη ζωντάνια. Και αυτή η αίσθηση της αυξημένης «ευεξίας» υπάρχει παράλληλα με τις ενεργητικές επιδράσεις της σωματικής άσκησης και την κοινωνική αλληλεπίδραση που συχνά σχετίζονται με τις επιδρομές στο φυσικό κόσμο, δείχνουν οι παραπάνω μελέτες.

«Η φύση αποτελεί καύσιμο για την ψυχή» αναφέρει ο Richard Ryan, κύριος συγγραφέας και καθηγητής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Rochester. «Συχνά όταν αισθανόμαστε πεσμένοι, πάμε για ένα καφέ, αλλά η έρευνα προτείνει έναν καλύτερο τρόπο για να παίρνουμε ενέργεια και αυτός είναι η σύνδεση με το φυσικό κόσμο», εξηγεί.
Τα ευρήματα, προσθέτει ο Ryan, είναι σημαντικά τόσο για τη σωματική όσο και για την ψυχική υγεία. «Οι έρευνες δείχνουν ότι άνθρωποι με μεγαλύτερη αίσθηση ευεξίας δεν έχουν μόνο περισσότερη ενέργεια για πράγματα που θέλουν να κάνουν αλλά είναι επίσης περισσότερο ανθεκτικοί σε σωματικές ασθένειες. Ένα από τα μονοπάτια προς την υγεία ίσως είναι το να ξοδεύουμε περισσότερο χρόνο στη φύση- εξοχή.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε και από τους Weinstein; Jessey Bernstein, McGill University; Kirk Warren Brown, Virginia Commonwealth University; Louis Mastella, University of Rochester; and Marylène Gagné, Concordia University.

Journal Reference:

1. Richard M. Ryan, Netta Weinstein, Jessey Bernstein, Kirk Warren Brown, Louis Mistretta, Marylène Gagné. Vitalizing effects of being outdoors and in nature. Journal of Environmental Psychology, 2010; 30 (2): 159 DOI: 10.1016/j.jenvp.2009.10.009

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

ΥΓ: Ζητώ συγγνώμη από τους αναγνώστες για την απουσία μου τόσο καιρό. Χρειαζόμουν ένα διάλειμμα απλά. Από εδώ και πέρα θα γυρνώ πιο συχνά στα λημέρια της blogoσφαιρας!