Ανάμεσα στα πιο αινιγματικά ερωτήματα που αφορούν την κλιματική αλλαγή βρίσκεται η ηλιακή-κλιματική μεταβλητότητα, θέμα το οποίο έχει απασχολήσει τους επιστήμονες για πάνω από δύο αιώνες. Μέχρι πρόσφατα, ακόμη και η ύπαρξη της ηλιακής-κλιματικής μεταβλητότητας ήταν αμφισβητήσιμη- ίσως διότι οι παρατηρήσεις ενέπλεκαν σε μεγάλο βαθμό συσχετίσεις μεταξύ κλίματος και του κύκλου των ηλιακών κηλίδων, κάτι που συνέβαινε για λίγες δεκαετίες.
Τα τελευταία χρόνια όμως, διάφορες ανακατασκευές της κλιματικής αλλαγής του παρελθόντος έχουν αποκαλύψει καθαρές συσχετίσεις με τις μεταβολές των κοσμικών ακτίνων που έχουν καταγραφεί σε κοσμογονικά αρχεία ισοτόπων, παρέχοντας πειστικές ενδείξεις για την ενίσχυση του κλίματος από την ηλιακή ή κοσμική ακτινοβολία.
Όμως, παρά τα αυξανόμενα στοιχεία για τη σημασία της, η ηλιακή-κλιματική μεταβλητότητα είναι πιθανό να παραμείνει αμφισβητήσιμη μέχρι να καθιερωθεί ένα φυσικός μηχανισμός. Αν και αυτός ο μηχανισμός παραμένει ένα μυστήριο, παρατηρήσεις προτείνουν ότι η νεφοκάλυψη ίσως επηρεάζεται από τις κοσμικές ακτίνες,, οι οποίες ρυθμίζονται από τον ηλιακό άνεμο και σε μακροπρόθεσμες χρονικές κλίμακες από το γεωμαγνητικό πεδίο και το γαλαξιακό περιβάλλον της Γης.
Δύο διαφορετικές τάξεις μικροφυσικών μηχανισμών έχουν προταθεί για να συνδέσουν τις κοσμικές ακτίνες με τα σύννεφα: πρώτα, μια επίδραση των κοσμικών ακτινών στην παραγωγή του πυρήνα της συμπύκνωσης των νεφών και δεύτερον, μία επίδραση των κοσμικών ακτίνων στο παγκόσμιο ηλεκτρικό κύκλωμα της ατμόσφαιρας και αντίστροφα, στην πυρηνοποίηση του πάγου και άλλων μικροφυσικών διαδικασιών.
Σημαντική πρόοδος στην κατανόηση των διαδικασιών των ιόντων-αερολυμάτων-νεφών έχει γίνει τα τελευταία χρόνια και τα αποτελέσματα προτείνουν έναν φυσικά-εφικτό σύνδεσμο ανάμεσα στις κοσμικές ακτίνες, τα σύννεφα και το κλίμα.
Παρόλα αυτά, μια επικεντρωμένη προσπάθεια απαιτείται τώρα για να φέρει εις πέρας τις εργαστηριακές μετρήσεις των θεμελιωδών φυσικών και χημικών διαδικασιών που εμπλέκονται και για να εκτιμήσει την κλιματική σημασία τους με παρατηρήσεις στο πεδίο και τη μελέτη μοντέλων.
arXiv:0804.1938v1 [physics.ao-ph]
Υπάρχει βέβαια και αυτή η μελέτη που τη δημοσίευσα παλαιότερα.
Ο μηχανισμός του κλίματος είναι ιδιαίτερα πολύπλοκος. Η επιστημονική κοινότητα έχει καταλήξει με ισχυρές ενδείξεις ότι η κλιματική αλλαγή που ζούμε τώρα οφείλεται στον άνθρωπο με πιθανότητα 90%(IPCC report,2007) . Με λίγα λόγια οι ανθρωπογενείς εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου είναι ο κύριος υπαίτιος για το φαινόμενο που ονομάζεται παγκόσμια υπερθέρμανση.
Τον τελευταίο καιρό γίνεται λόγος για τις κοσμικές ακτίνες και τον πιθανό τους ρόλο στις κλιματικές αλλαγές. Τα στοιχεία και οι έρευνες όμως έρχονται να διαψεύσουν τη σχέση κοσμικών ακτίνων-κλιματικής αλλαγής.
Επιστημονική έρευνα που ισχυρίστηκε ότι μία μείωση στις κοσμικές ακτίνες(ακτινοβολίας από το διάστημα) κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών συνείσφερε στην αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας έρχεται σε αντίθεση με μία νέα έρευνα από μια ομάδα επιστημόνων της Νορβηγίας και της Ισλανδίας.
Κάνοντας χρήση του οργάνου Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer(MODIS) από δορυφόρους, οι ερευνητές από τη Νορβηγία και την Ισλανδία διαπίστωσαν ότι οι κοσμικές ακτίνες πολύ πιθανά δεν συνεισφέρουν στην κλιματική αλλαγή, καθώς η επίδραση των κοσμικών ακτινών στα σύννεφα είναι τόσο μικρή για να έχει σημαντική επίδραση.
Σύμφωνα με αυτό το άρθρο από το Laser Focus World, η συγκεκριμένη έρευνα υποστηρίζεται και από μερικά καινούρια ευρήματα.
Η ομάδα χρησιμοποίησε κατά τη διάρκεια της έρευνας παρατηρήσεις από γεγονότα μείωσης που αποκαλούνται Forbush. Αυτά τα συμβάντα είναι απότομα ξεσπάσματα έντονης ηλιακής δραστηριότητας που οδηγούν σε μία ισχυρή μείωση των κοσμικών ακτίνων, που διαρκεί για περίπου δύο ημέρες. Οι ερευνητές ταυτοποίησαν 22 τέτοια συμβάντα στο χρονικό διάστημα μεταξύ 2000 και 2005.
- Για περισσότερα δείτε το άρθρο από το Laser Focus World.
earthsos.gr/earthsos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου