AFP
Παρισι. Πριν από πενήντα χρόνια, το προηγούμενο Ετος των Πόλων άνοιγε μία νέα εποχή μεγάλων αναζητήσεων και πρωτοποριακής έρευνας. Χθες ξεκίνησε, με τη συμμετοχή 50 χιλιάδων επιστημόνων, το φετινό Ετος των Πόλων με βασικό χαρακτηριστικό τη μεγάλη ανησυχία για το μέλλον. Τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά από το 1958, όταν ο Νεοζηλανδός σερ Εντμοντ Χίλαρι κατακτούσε τον Νότιο Πόλο, μετά την κορυφή του Εβερεστ, ενθουσιάζοντας την παγκόσμια κοινή γνώμη. Δυστυχώς, όμως, οι περισσότερες αλλαγές είναι προς το χειρότερο. «Το Διεθνές Ετος Πόλων ξεκινά σ’ ένα σταυροδρόμι για το μέλλον του πλανήτη» προειδοποίησε ο Μισέλ Ζαρό, γενικός γραμματέας του παγκόσμιου οργανισμού μετεωρολογίας, χορηγός του Ετους με το Διεθνές Συμβούλιο Επιστημών.
«Οι περιοχές με τις οποίες θα ασχοληθούμε είναι εξαιρετικά ευάλωτες στην άνοδο των θερμοκρασιών που οφείλεται στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και την ανθρώπινη δραστηριότητα».
Στο παρελθόν οι πολικές εκτάσεις θεωρούνταν αφιλόξενες περιοχές που απλά έπρεπε να κατακτηθούν. Σήμερα, αντιθέτως, αποτελούν ευαίσθητα οικοσυστήματα που χρήζουν προστασίας εξαιτίας της ιδιομορφίας τους, των τοπικών πολιτισμών και σπάνιων ειδών που ζουν εκεί. Η μοίρα τους είναι στενά συνδεδεμένη με τη δική μας.
Πάνω από 220 πειράματα
Κατά το Διεθνές Ετος των Πόλων, το τέταρτο κατά σειρά από την έναρξη του θεσμού το 1882, θα συντονιστούν χιλιάδες επιστήμονες από περισσότερες από 60 χώρες και θα πραγματοποιήσουν περισσότερα από 220 πειράματα.
Η κλιματολογική μεταβολή αποτελεί το αίτιο που καθόρισε τους τέσσερις βασικούς τομείς έρευνας. Αυτοί είναι το χιόνι και ο πάγος, κυρίως οι συρρικνούμενοι παγετώνες και οι αιώνιοι πάγοι των πόλων, οι διασυνδέσεις ανάμεσα στους μειούμενους αιώνιους πάγους, τα χιόνια και τον πάγο σε άλλα σημεία του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των ωκεανών, η μοίρα τεσσάρων εκατομμυρίων αυτοχθόνων του Αρκτικού και ένα σωρό άλλα μυστήρια της Γης, των ωκεανών και της ατμόσφαιρας που περιμένουν να αποκωδικοποιηθούν.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών η Αλάσκα, η Σιβηρία και μέρη της Χερσονήσου της Ανταρκτικής περιλαμβάνονται μεταξύ των τοποθεσιών της Γης όπου παρατηρείται η μεγαλύτερη άνοδος της θερμοκρασίας.
Οι Ινουιτ, οι Εσκιμώοι του Καναδά υποστηρίζουν ότι κινδυνεύει ο παραδοσιακός τρόπος ζωής τους. Η τήξη των αιώνιων πάγων καταστρέφει τα θεμέλια των οικιών τους, ενώ η σύντμηση της χειμωνιάτικης περιόδου και η λέπτυνση του πάγου καθιστά την αλιεία και το κυνήγι φώκιας όχι μόνο δύσκολο αλλά και επικίνδυνο.
Τον Ιανουάριο η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματολογική Μεταβολή του ΟΗΕ προειδοποίησε ότι οι θαλάσσιοι πάγοι θα εξαφανιστούν και από τους δύο πόλους μέχρι το τέλος του αιώνα. Ο Αρκτικός Κύκλος επηρεάζεται ιδιαίτερα καθώς όλο και λιγότεροι πάγοι στερεοποιούνται το καλοκαίρι και η διαδικασία καθυστερεί μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου.
Ηδη από το 1978, η έκταση των θαλάσσιων πάγων του Αρκτικού μειώνεται κάθε δεκαετία κατά 2,7 % κατά μέσο όρο, ενώ το καλοκαίρι η μείωσή του αυξάνεται κατά 7,4%. Αν εξακολουθήσει η σημερινή κατάσταση, μεγάλες περιοχές του Αρκτικού Κύκλου θα μείνουν χωρίς καθόλου πάγο όλο τον χρόνο.
Αν τελικά οι πάγοι εξαφανιστούν από τους Πόλους -κάτι που σήμερα θεωρείται εξαιρετικά απίθανο- το επίπεδο της επιφάνειας της θάλασσας θα ανέλθει 77 μέτρα.
Επί του παρόντος οι πάγοι στην Ανταρκτική θεωρούνται αρκετά σταθεροί αν και οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει δίκτυα καναλιών και λιμνών κάτω από τον πάγο με εξαιρετικά ταχεία ροή του νερού.
«Αυτές και άλλες μεταβολές στα φυσικά και οικολογικά συστήματα των πολικών περιοχών αποδεικνύουν τις τάχιστες μεταβολές που συντελούνται εκεί» κατέληξε ο πρόεδρος του προγράμματος Ντέιβιντ Κάρλσον.
Παρισι. Πριν από πενήντα χρόνια, το προηγούμενο Ετος των Πόλων άνοιγε μία νέα εποχή μεγάλων αναζητήσεων και πρωτοποριακής έρευνας. Χθες ξεκίνησε, με τη συμμετοχή 50 χιλιάδων επιστημόνων, το φετινό Ετος των Πόλων με βασικό χαρακτηριστικό τη μεγάλη ανησυχία για το μέλλον. Τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά από το 1958, όταν ο Νεοζηλανδός σερ Εντμοντ Χίλαρι κατακτούσε τον Νότιο Πόλο, μετά την κορυφή του Εβερεστ, ενθουσιάζοντας την παγκόσμια κοινή γνώμη. Δυστυχώς, όμως, οι περισσότερες αλλαγές είναι προς το χειρότερο. «Το Διεθνές Ετος Πόλων ξεκινά σ’ ένα σταυροδρόμι για το μέλλον του πλανήτη» προειδοποίησε ο Μισέλ Ζαρό, γενικός γραμματέας του παγκόσμιου οργανισμού μετεωρολογίας, χορηγός του Ετους με το Διεθνές Συμβούλιο Επιστημών.
«Οι περιοχές με τις οποίες θα ασχοληθούμε είναι εξαιρετικά ευάλωτες στην άνοδο των θερμοκρασιών που οφείλεται στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και την ανθρώπινη δραστηριότητα».
Στο παρελθόν οι πολικές εκτάσεις θεωρούνταν αφιλόξενες περιοχές που απλά έπρεπε να κατακτηθούν. Σήμερα, αντιθέτως, αποτελούν ευαίσθητα οικοσυστήματα που χρήζουν προστασίας εξαιτίας της ιδιομορφίας τους, των τοπικών πολιτισμών και σπάνιων ειδών που ζουν εκεί. Η μοίρα τους είναι στενά συνδεδεμένη με τη δική μας.
Πάνω από 220 πειράματα
Κατά το Διεθνές Ετος των Πόλων, το τέταρτο κατά σειρά από την έναρξη του θεσμού το 1882, θα συντονιστούν χιλιάδες επιστήμονες από περισσότερες από 60 χώρες και θα πραγματοποιήσουν περισσότερα από 220 πειράματα.
Η κλιματολογική μεταβολή αποτελεί το αίτιο που καθόρισε τους τέσσερις βασικούς τομείς έρευνας. Αυτοί είναι το χιόνι και ο πάγος, κυρίως οι συρρικνούμενοι παγετώνες και οι αιώνιοι πάγοι των πόλων, οι διασυνδέσεις ανάμεσα στους μειούμενους αιώνιους πάγους, τα χιόνια και τον πάγο σε άλλα σημεία του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των ωκεανών, η μοίρα τεσσάρων εκατομμυρίων αυτοχθόνων του Αρκτικού και ένα σωρό άλλα μυστήρια της Γης, των ωκεανών και της ατμόσφαιρας που περιμένουν να αποκωδικοποιηθούν.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών η Αλάσκα, η Σιβηρία και μέρη της Χερσονήσου της Ανταρκτικής περιλαμβάνονται μεταξύ των τοποθεσιών της Γης όπου παρατηρείται η μεγαλύτερη άνοδος της θερμοκρασίας.
Οι Ινουιτ, οι Εσκιμώοι του Καναδά υποστηρίζουν ότι κινδυνεύει ο παραδοσιακός τρόπος ζωής τους. Η τήξη των αιώνιων πάγων καταστρέφει τα θεμέλια των οικιών τους, ενώ η σύντμηση της χειμωνιάτικης περιόδου και η λέπτυνση του πάγου καθιστά την αλιεία και το κυνήγι φώκιας όχι μόνο δύσκολο αλλά και επικίνδυνο.
Τον Ιανουάριο η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματολογική Μεταβολή του ΟΗΕ προειδοποίησε ότι οι θαλάσσιοι πάγοι θα εξαφανιστούν και από τους δύο πόλους μέχρι το τέλος του αιώνα. Ο Αρκτικός Κύκλος επηρεάζεται ιδιαίτερα καθώς όλο και λιγότεροι πάγοι στερεοποιούνται το καλοκαίρι και η διαδικασία καθυστερεί μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου.
Ηδη από το 1978, η έκταση των θαλάσσιων πάγων του Αρκτικού μειώνεται κάθε δεκαετία κατά 2,7 % κατά μέσο όρο, ενώ το καλοκαίρι η μείωσή του αυξάνεται κατά 7,4%. Αν εξακολουθήσει η σημερινή κατάσταση, μεγάλες περιοχές του Αρκτικού Κύκλου θα μείνουν χωρίς καθόλου πάγο όλο τον χρόνο.
Αν τελικά οι πάγοι εξαφανιστούν από τους Πόλους -κάτι που σήμερα θεωρείται εξαιρετικά απίθανο- το επίπεδο της επιφάνειας της θάλασσας θα ανέλθει 77 μέτρα.
Επί του παρόντος οι πάγοι στην Ανταρκτική θεωρούνται αρκετά σταθεροί αν και οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει δίκτυα καναλιών και λιμνών κάτω από τον πάγο με εξαιρετικά ταχεία ροή του νερού.
«Αυτές και άλλες μεταβολές στα φυσικά και οικολογικά συστήματα των πολικών περιοχών αποδεικνύουν τις τάχιστες μεταβολές που συντελούνται εκεί» κατέληξε ο πρόεδρος του προγράμματος Ντέιβιντ Κάρλσον.
πηγή: kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου