22 Απριλίου. Παγκόσμια ημέρα για τον πλανήτη Γη. Η αλήθεια είναι ότι με προβληματίζει λίγο αυτή η καθιέρωση μιας συγκεκριμένης μέρας .. Μέσα σε 365 μέρες πόσες γιορτές και για πόσα πράγματα χωράνε; Μήπως αυτή την ημέρα σκεφτόμαστε κάποια πράγματα παραπάνω για τον πλανήτη μας; Ή μήπως το περιβάλλον και η άσχημη κατάσταση του πλανήτη θα πάρουν τιμητική θέση σήμερα ή τέτοιες μέρες, στην ενημέρωση; Γιατί να μην έχουν κάθε μέρα είναι το ερώτημα.
Βέβαια, οι καθιερωμένες μέρες κρύβουν και μια μικρή ή μεγάλη ιστορία από πίσω και ίσως να γιορτάζουμε και κάτι άλλο, μια προσπάθεια ας πούμε. Όπως το 1970 που εκατομμύρια άνθρωποι διαδήλωσαν στην Αμερική απαιτώντας σεβασμό στο περιβάλλον.
Θα μπορούσε κάποιος να είναι αισιόδοξος και να πει:
Ο πλανήτης μας όντως ζεσταίνεται αλλά διανύει την καλύτερη περίοδο του: Οι ρυθμοί έχουν αυξηθεί, ανακαλύπτουμε τόσο γρήγορα τόσα πολλά μυστικά της ζωής, έχουμε νέες τεχνολογίες, διευκολύνουμε τις ζωές μας, και μπορούμε να επιβιώσουμε. Η θερμοκρασία σίγουρα δεν μπορεί να επηρεάσει την με τόσο κόπο φτιαγμένη ομοιόστασή μας και οι προσαρμοστικές μας ικανότητες με τη βοήθεια των κλιματιστικών και των καλοριφέρ θα μας κρατήσουν κυρίαρχους. Νέοι πόροι θα βρεθούν, νέα φάρμακα, θα καταπολεμήσουμε ασθένειες, θα κατοικήσουμε νέους πλανήτες και θα γίνουμε η No1 δύναμη του γαλαξία.
Ωραία όλα αυτά αλλά μήπως ξεχνάμε τίποτα;
Άκουσα μια ηλικιωμένη κυρία σήμερα να λέει για ένα φυτό που είχε σε μια γλάστρα στον κήπο της: «Αυτό άντεχε πάντα, αλλά χθες με τόση ζέστη μαράθηκε, κάηκε από τον ήλιο.» Ναι όντως ξεχνάμε… Ξεχνάμε το φυτό που πιθανόν να μη μπορεί να προσαρμοστεί σε διαφορετικές κλιματικές συνθήκες ή να φυτρώσει μέσα στην άσφαλτο. Ξεχνάμε κάποια ζώα ασπόνδυλα και σπονδυλωτά-εξώθερμα που η εσωτερική τους θερμοκρασία ελέγχεται από την εξωτερική, που η ζωή τους εξαρτάται άμεσα από τη θερμοκρασία. Αυτά τα ζώα, τα φυτά δεν έχουν κλιματιστικά.
Και εντάξει μπορεί κάποιος να πει: Δε θέλω ζώα, ούτε φυτά, ούτε χρώματα, ούτε μυρωδιές. Ok! Ας προβλέψουμε έναν κόσμο χωρίς ,ας πούμε, τα γνωστά σκουλήκια(γεωσκώληκες). Χωρίς τα σκουλήκια δε θα υπήρχαν πολλά από αυτά τα όμορφα πράγματα που βλέπουμε σήμερα. Ο κόσμος δε θα ήταν ο ίδιος. Μπορεί και να μην υπήρχαμε. Τρώγοντας το χώμα, τα σκουλήκια ανοίγουν τούνελ μέσα στο έδαφος και το οξυγόνο κυκλοφορεί. Το οξυγόνο το προσλαμβάνουν οι ρίζες των φυτών και αναπτύσσονται. Επομένως αν το απλοποιήσουμε: Χωρίς σκουλήκια, δε θα υπήρχαν τούνελ στο έδαφος, χωρίς τούνελ όχι οξυγόνο, χωρίς οξυγόνο όχι φυτά. Αυτό πιστεύω είναι αρκετό για να κατανοήσουμε το ρόλο των σκουληκιών και οποιουδήποτε είδους ζώου για τη διατήρηση και της δικιάς μας ύπαρξης. Χωρίς ένα μικρό ζώο τα πάντα μπορούν να καταρρεύσουν..
earthsos.gr/earthsos.blogspot.com
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αξολότλ, η Μεξικάνικη σαλαμάνδρα που κινδυνεύει άμεσα με αφανισμό
Το αξολότλ, γνωστό και ως Μεξικάνικη σαλαμάνδρα ( Ambystoma mexicanum - μεξικανικό αμβύστομα ) είναι μια νεοτενική (παιδομορφική...
-
Το αξολότλ, γνωστό και ως Μεξικάνικη σαλαμάνδρα ( Ambystoma mexicanum - μεξικανικό αμβύστομα ) είναι μια νεοτενική (παιδομορφική...
-
Οι πτερόσαυροι αποτέλεσαν μια τάξη ερπετών με ικανότητα πτήσης και έζησαν από το τέλος του Ιουρασικού μέχρι το τέλος του Κρητιδικού (22...
-
Παγετώνας Vernagtferner, Αυστρία . Image courtesy of the United Nations Environment Program. Περισσότερα εδώ κι εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου