Ενισχυμένη μανιόκα (Cassava) μπορεί να προσφέρει σε ένα γεύμα, τα θρεπτικά συστατικά μιας ολόκληρης ημέρας

Επιστήμονες έχουν καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να ενισχυθεί το φυτό cassava(στα ελληνικά σαν κοινή ονομασία βρήκα τη μανιόκα), ένα καλλιεργούμενο φυτό που η ρίζα του έχει ευρεία κατανάλωση σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, ώστε να παράγει βιταμίνες, ανόργανα συστατικά και πρωτεΐνες με τελικό στόχο ένα μοναδικό γεύμα να παρέχει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά μιας ολόκληρης ημέρας. Η ενίσχυση(γενετική τροποποίηση) θα βοηθήσει σημαντικά τους φτωχούς και υποσιτιζόμενους συνανθρώπους μας.

Οι ερευνητές έχουν προχωρήσει πιο πέρα στην τροποποίηση του φυτού cassava ώστε να αντέχει στις πιο καταστροφικές ιικές απειλές και προσπαθούν να τελειοποιήσουν μεθόδους ώστε να μειώσουν τα κυανογόνα, ουσίες που παράγουν το δηλητηριώδες κυανιούχο άλας αν δεν αφαιρεθούν κατάλληλα από το φυτό πριν την κατανάλωση. Η μείωση των κυανογόνων μπορεί επίσης να συντομεύσει το χρόνο που χρειάζεται για να είναι έτοιμο το φυτό για κατανάλωση(τυπικά απαιτούνται από τρεις εώς έξι μέρες για να ολοκληρωθεί).

Οι μελέτες επίσης κατευθύνονται στην παράταση της ζωής του φυτού ώστε να μπορεί να αποθηκευτεί ή να μεταφερθεί. Η διεθνής ομάδα επιστημόνων ελπίζει να μετατρέψει την έρευνα από τα θερμοκήπια σε ένα προϊόν το οποίο θα μπορεί να ελεγχθεί στο πεδίο δύο τουλάχιστον Αφρικανικών εθνών μέχρι το 2010. Με χρηματοδότηση πάνω από 12,1 εκατομμύρια δολάρια, από το Ίδρυμα Bill και Melinda Gates(να σημειωθεί ότι ο Bill Gates, αφού έφυγε από τη Microsoft αφοσιώθηκε στη φιλανθρωπία), η ομάδα των ερευνητών καθοδηγείται από τον Richard Sayre, καθηγητή κυτταρικής και μοριακής βιολογίας των φυτών, στο πολιτειακό πανεπιστήμιο του Ohio.

«Αυτή είναι το πιο φιλόδοξο εγχείρημα γενετικής μηχανικής στα φυτά που έχει γίνει ποτέ», αναφέρει ο Sayre. «Μερικές στρατηγικές ενίσχυσης έχουν ως στόχο την παροχή μόνο του ενός τρίτου των καθημερινών απαιτήσεων σε θρεπτικά συστατικής των ενηλίκων καθώς τυπικά οι καταναλωτές λαμβάνουν τα υπόλοιπα θρεπτικά συστατικά από άλλες τροφές». Αλλά καθώς οι παγκόσμιες τιμές τροφίμων έχουν πρόσφατα εκτοξευθεί που σημαίνει ότι πολλοί από τους πιο φτωχούς ανθρώπους τρώνε μόνο ένα γεύμα τη μέρα και συγκεκριμένα το πρωτεύον φαγητό στην περιοχή τους.

«Οπότε, αυτό στο οποίο δουλεύουμε έχει γίνει πιο σημαντικό τον τελευταίο χρόνο απ’ ότι ήταν όταν πρωτοξεκινήσαμε όχι μόνο σε περιοχές που οι άνθρωποι υποσιτίζονται αλλά και κατά μήκος αναπτυσσόμενων χωρών όπου η τροφή έχει γίνει τόσο ακριβή που οι άνθρωποι δεν αντέχουν οικονομικά την ποικίλη δίαιτα στην οποία έχουν συνηθίσει.

Η μανιόκα (cassava, Manihot esculenta) υπολογίζεται ότι είναι η κύρια πηγή θερμίδων για ένα πληθυσμό 800 εκατομμυρίων σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων 250 εκατομμυρίων ανθρώπων στην υποσαχαρική Αφρική, πληθυσμός που εστιάζει και το εγχείρημα που χρηματοδοτείται από το ίδρυμα Gates.

Μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο από:
Ohio State University (2008, June 30). Fortified Cassava Could Provide A Day's Nutrition In A Single Meal. ScienceDaily. Retrieved June 21, 2008, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2008/06/080630102737.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Ζωή στα άκρα: Διασπορά ή Εξαφάνιση;

Τα πιο ανθεκτικά φυτά και αυτά που είναι πιο πιθανόν να επιβιώσουν από τις κλιματικές ανακατατάξεις που φέρνει η παγκόσμια υπερθέρμανση είναι τώρα ευκολότερο να αναγνωριστούν, χάρη στα ευρήματα μιας έρευνας από μια ομάδα του πανεπιστημίου Queen’s. Τα φυτά που ζουν στα άκρα των φυσικών ενδιαιτημάτων τους ίσως ενισχύσουν και την επιβίωση των ειδών κατά τη διάρκεια της υπερθέρμανσης του πλανήτη, αναφέρει ο καθηγητής του πανεπιστημίου Queen’s.

«Προβλέποντας την ταχύτητα με την οποία τα φυτά είναι πιθανόν να μεταναστεύσουν κατά την κλιματική θέρμανση είναι το κλειδί που θα επιβεβαιώσει την επιβίωσή τους», εξηγεί ο καθηγητής Christopher Eckert. Οι πληθυσμοί των φυτών που μεγαλώνουν στα άκρα της φυσικής, γεωγραφικής τους κλίμακας, βρίσκονται σε μία ευαίσθητη ισορροπία ανάμεσα στην εξαφάνιση των υπάρχοντων πληθυσμών και την ίδρυση νέων πληθυσμών, μέσω της διασποράς των σπόρων σε άδειο αλλά κατάλληλο χώρο. «Αυτοί που φτιάχνουν τους κανόνες και ενδιαφέρονται για τη διατήρηση των φυτικών ειδών, θα έπρεπε να εστιάσουν όχι μόνο στη διατήρηση της περιοχής στην οποία βρίσκονται τώρα τα είδη, αλλά και εκεί όπου μπορεί να βρίσκονται στο μέλλον», αναφέρει ο Dr Eckert.

Αυτή η παρατήρηση προέρχεται από την πρόσφατή του έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό New Phytologist- και η οποία δείχνει για πρώτη φορά ότι η φυσική επιλογή ωθεί τα χαρακτηριστικά της διασποράς των σπόρων, αυτών των φυτών που αναπτύσσονται στα άκρα του φυσικού εύρους ενδιαιτημάτων. Αν τα είδη πρόκειτα να επιμείνουν στην αντιμετώπιση ενός κλίματος που αλλάζει, αυτά θα πρέπει να μετακινηθούν για να παραμείνουν στην κλιματική ζώνη, στην οποία θα είναι καλύτερα προσαρμοσμένα. Η ικανότητά να εντοπίζονται εκ νέου με τις αλλαγές του κλίματος θα εξαρτηθεί από την ικανότητά τους για διασπορά, ειδικά για τους πληθυσμούς που βρίσκονται στα όρια των γεωγραφικών τους κατανομών.

Στη συγκεκριμένη έρευνα μελετήθηκε η γεωγραφική κατανομή και η βιολογία διασποράς του Abronia umbellata, ενδημικού φυτού που συναντάται στις ακτές του Ειρηνικού στη Βόρεια Αμερική. Μελετώντας φυτά σε γεωγραφική κλίμακα 2000 km, και μετρώντας τη διασπορά των σπόρων με ένα τούνελ ανέμου στο τμήμα εφαρμοσμένων επιστημών, έδειξαν ότι τα φυτά που ζουν στα όρια παράγουν σπόρους με μεγαλύτερα πτερύγια, και με αυτό τον τρόπο αυξάνουν τη διασπορά με τη βοήθεια των ανέμων. «Ο τρόπος με τον οποίο η εξέλιξη λειτουργεί στα όρια έχει βρεθεί περισσότερο στο επίκεντρο από τη διαμάχη που υπάρχει πάνω στον τρόπο με τον οποίο τα είδη θα αποκριθούν με μετανάστευση σε ένα πιο ζεστό κλίμα», λέει ο Dr Eckert. «Είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί οι περιθωριακοί πληθυσμοί προσαρμόζονται με τρόπους που οι περισσότερο κεντρικοί πληθυσμού δεν τους εφαρμόζουν».

Υπάρχει σημαντική αμφισβήτηση για το αν αυτοί οι βόρειοι περιφερικοί πληθυσμοί αξίζει να διατηρηθούν, επισημαίνει ο Dr Eckert. Αν αυτοί αποκτήσουν προσαρμογές που θα ενισχύσουν την ικανότητα να επεκτείνουν την κλίμακα του κατά τη διάρκεια της κλιματικές αλλαγής, τότε η απάντηση είναι ναι. Η ομάδα του πρόσφατα έδειξε ότι στο Vaccinium stamineum- ένα απειλούμενο φυτό συγγενικό με το μύρτιλλο(blueberry)- η ικανότητα για τη διασπορά των σπόρων φαίνεται να αυξάνεται κατακόρυφα προς προς τον Καναδά. Επιπρόσθετα, μερικοί απειλούμενοι καναδικοί πληθυσμοί παράγουν σπόρους υψηλής ποιότητας που παρουσιάζουν ταχεία φύτρωση και ιδιαίτερα υψηλή ανάπτυξη νεαρών ατόμων.

«Αυτές οι παρατηρήσεις είναι συνεπείς και με τη δουλειά μας στα φυτά των παράκτιων αμμόλοφων, που μπορεί να σημαίνει ότι τα αποτελέσματά μας ίσως έχουν γενική σχέση και σημασία για τη διατήρηση και διαχείριση των ειδών στα παγκόσμια περιβάλλοντα που αλλάζουν.

Μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο από:
Queen's University (2008, June 25). Life On The Edge: To Disperse, Or Become Extinct?. ScienceDaily. Retrieved June 17, 2008, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2008/06/080623113715.htm

Journal reference:
Emily Darling, Karen E. Samis, Christopher G. Eckert (2008) Increased seed dispersal potential towards geographic range limits in a Pacific coast dune plant
New Phytologist 178 (2) , 424–435 doi:10.1111/j.1469-8137.2007.02349.x

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Κλιματική αλλαγή και ωκεανοί

Μια διάλεξη του Richard A. Feely από το εργαστήριο θαλάσσιου και ωκεάνιου περιβάλλοντος του NOOA, που έδωσε στο πανεπιστήμιο του Northwestern. Η διάλεξη βρισκεται ολόκληρη στο βίντεο, διαρκεί γύρω στα 30 λεπτά(στα αγγλικά) και παρουσιάζει όλα τα στοιχεία γύρω από την κλιματική αλλαγή, και το πως επιδρά η αλλαγή της θερμοκρασίας στους ωκεανούς, στο θαλάσσιο περιβάλλον και κατ'επέκταση στους οργανισμούς που ζουν μέσα σ'αυτό το περιβάλλον.

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Μεγάλες εκτάσεις ως τόποι διαχείρισης απαιτούνται για να σωθούν μικροί βάτραχοι, χελώνες και άλλα θαλάσσια είδη

Οι επιστήμονες έμειναν έκπληκτοι με τα ευρήματα μιας πρόσφατης έρευνας που αποκαλύπτει ότι πολλά είδη ζώων για τα οποία μέχρι τώρα υπήρχε η πεποίθηση ότι διατηρούνται σε μικρές περιοχές, χρειάζονται τελικά μεγάλες εκτάσεις, σε επίπεδο τοπίου(landscape) ώστε να διατηρηθούν και να επιβιώσουν.

Με περισσότερα είδη υπό κίνδυνο εξαφάνισης σήμερα σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ανθρώπινη ιστορία, τα ευρήματα της έρευνας παρέχουν νέους τρόπους για το πώς να βελτιωθεί η προστασία για πολλά είδη παγκοσμίως. Οι επιστήμονες από οργανώσεις συμπεριλαμβανομένης της Conservation International(CI) και της BirdLife International αναγνώρισαν κατάλληλα επίπεδα προσπαθειών διαχείρισης για 4,239 ειδών θηλαστικών, πουλιών, ερπετών και αμφιβίων που περιλαμβάνονται στην κόκκινη λίστα των απειλούμενων ειδών του IUCN.

«Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν οι βάτραχοι», είπε ο Claude Gascon, αποκλειστικός αντιπρόεδρος για τα προγράμματα και τα επιστημονικά θέματα στη CI, και ένας από τους προέδρους στην ομάδα ειδικών για τα αμφίβια της IUCN. «Τα αμφίβια είναι μικρά ζώα και πολλά εμφανίζουν πολύ μικρή ποικιλία αφού περιορίζονται σε ένα μόνο δάσος ή σε ένα ρυάκι βουνού. Αλλά απρόσμενα, πολλά είδη- όπως ο γιγαντιαίος βάτραχος της λίμνης Τιτικάκα (Telmatobius coleus) από το Περού(είδος που βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο εξαφάνισης-Critically Endangered)- επηρεάζονται σημαντικά από τις οικολογικές διαδικασίες που συμβαίνουν σε επίπεδο τοπίου».

Πολλά είδη του γλυκού νερού, όπως οι βάτραχοι και άλλα αμφίβια, απειλούνται από τις περιβαλλοντικές αλλαγές σε λεκάνες απορροής ή λεκάνες ποταμού που επηρεάζονται από τη ρύπανση, την αποψίλωση ή φράγματα. Η έρευνα βρήκε ότι 20% των απειλούμενων αμφιβίων και όχι περισσότερο από το 40% των απειλούμενων χελωνών του γλυκού νερού, εξαρτώνται από μέτρα διαχείρισης μεγάλης κλίμακας ώστε να αλλάξει κάτι.

«Δεν είναι ότι τα ίδια τα ζώα χρειάζονται μεγαλύτερη περιοχή για τον εαυτό τους αλλά το ότι οι επιτυχημένες στρατηγικές επιβίωσης πρέπει να περιλαμβάνουν πολλά επίπεδα από τοποθεσίες μέχρι τοπία. Και θυμηθείτε ότι οι άνθρωποι χρειάζονται αυτές τις λεκάνες του καθαρού, γλυκού νερού σε επίπεδο τοπίου, όπως και οι βάτραχοι».
Η ίδρυση προστατευόμενων περιοχών για να προστατευτούν περιοχές με μεγάλη βιοποικιλότητα θεωρείται ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να προστατευτούν τα απειλούμενα είδη. Η έρευνα ενισχύει αυτήν την υπόθεση δείχνοντας ότι η προστασία περιοχών-κλειδιά πρέπει να είναι η βάση όλων των προσπαθειών διαχείρισης. Παρόλα αυτά, έδειξε επίσης ότι σημαντικά ποσοστά περισσότερο απειλούμενων ειδών χρειάζονται επείγουσα μέτρα διαχείρισης σε επίπεδο τοπίου εδάφους ή θάλασσας(landscape, seascape). Είδη όπως η τίγρης(Panthera altica) και ο αετός των Φιλιππίνων(Pithecophaga jefferyi).

Η έρευνα κάλυψε επίσης θαλάσσια θηλαστικά, θαλασσοπούλια και θαλάσσιες χελώνες και έδειξε ότι το 74% αυτών απαιτούν επείγουσα δράση σε επίπεδο τοπίου θάλασσας(seascape). Είδη που χρειάζονται άμεσα μέτρα διαχείρισης είναι η φώκια των Γκαλαπάγκος (Arctocephalus galapagoensis) και το «κυματιστό» άλμπατρος(waved Albatross, Phoebastria irrorata), από τον ανατολικό, τροπικό Ειρηνικό.
Το συμπέρασμα είναι ότι και οι δύο κλίμακες διαχείρισης τόσο η κλίμακα θέσης όσο και η ευρύτερη κλίμακα είναι απαραίτητες για να εμποδιστεί η μαζική εξαφάνιση.

Journal Reference:

Boyd et al. Spatial scale and the conservation of threatened species. Conservation Letters, 2008; 1 (1) , 37-43 DOI: 10.1111/j.1755-263X.2008.00002.x

Μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο από:
Conservation International. "Large Areas Of Conservation Land Needed To Save Small Frogs, Turtles And Other Marine Species." ScienceDaily 13 June 2008. 5 June 2008 ­ /releases/2008/06/080610071911.htm>.

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Ιατρική έρευνα στον πάγο: Μελέτη στην Ανταρκτική θα μετρήσει πως οι άνθρωποι προσαρμόζονται σωματικά σε ακραίο περιβάλλον

staring at the sun
Originally uploaded by satel444

Νέος ιατρικός εξοπλισμός που μεταφέρθηκε πρόσφατα στο σταθμό Κονκόρντια της Ανταρκτικής θα βοηθήσει ώστε να καταλάβουμε πως τα σώματά μας προσαρμόζονται φυσικά σε αυτό το ακραίο περιβάλλον- η γνώση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προετοιμασία για παράδειγμα μιας αποστολής στον Άρη. H ESA(European Space Agency) αναζητεί τώρα έναν υποψήφιο με ιατρικό παρελθόν για να υποστηρίξει τις έρευνες στη βάση ερευνών.
Ο σταθμός της Ανταρκτικής Κονκόρντια βρίσκεται σε ένα από τα πιο αφιλόξενα περιβάλλοντα της Γης. Χτισμένος σε ένα υψίπεδο, στα 3200 μέτρα υψόμετρο, εκτεθειμένος σε ακραίες θερμοκρασίες, σε συνεχές φως το καλοκαίρι και συνεχές σκοτάδι το χειμώνα, καθώς και σε πολλούς άλλους παράγοντες στρες, η παραμονή σε αυτόν τον μοναχικό σταθμό είναι μια τεράστια πρόκληση.

Σκληρός χειμώνας
Για τα 16 μέλη του πληρώματος που μπορούν να φιλοξενηθούν στο σταθμό κατά τη διάρκεια του Ανταρκτικού χειμώνα, οι συνθήκες είναι ακόμη πιο σκληρές καθώς οι ακραίες περιβαλλοντικές συνθήκες κάνουν την πρόσβαση από και προς το σταθμό αδύνατη. Οποιαδήποτε προβλήματα προκύψουν πρέπει να αντιμετωπιστούν αυτόνομα από το πλήρωμα, με τις πηγές που διαθέτουν.
Ευτυχώς για την ESA, πολλοί από τα ίδια άτομα που κανονικά βρίσκονται κάθε χειμώνα στην Κονκόρντια είναι σχεδόν οι ίδιοι με αυτούς που πρόκειται να επανδρώσουν αποστολές εξερεύνησης στο μέλλον, όπως στον Άρη για παράδειγμα.

Μακροπρόθεσμη Ιατρική Έρευνα
Μαζί με τους συνεργάτες της Κονκόρντια και μια ποικίλη ομάδα ειδικών, η ESA έχει ορίσει την μακροπρόθεσμη Ιατρική Έρευνα: Μια λίστα φυσιολογικών και ψυχολογικών παραμέτρων που συλλέγονται από κάθε μέλος του πληρώματος στην Κονκόρντια, με στόχο την απόκτηση γνώσεων για την ανθρώπινη προσαρμογή σε αυτό το ακραίο περιβάλλον.
Για να διευκολύνει τη συλλογή φυσιολογικών δεδομένων, η ESA επισημοποίησε την ανάπτυξη μια ευκολόχρηστης, φιλικής και ολοκληρωμένης συσκευή καταγραφής, λαμβάνοντας υπόψη ότι η πλειοψηφία των μελών της βάσης Κονκόρντια δεν είχε ιατρικό ιστορικό. Το πρώτο πρωτότυπο μεταφέρθηκε πρόσφατα στην Ανταρκτική και τώρα γίνεται η εκτίμηση από τα μέλη στην Κονκόρντια.
Άλλη ενδιαφέρουσα ιατρική και ψυχολογική έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη στο σταθμό. Για παράδειγμα, ένα τωρινό πρότζεκτ ερευνά πως η πήξη του αίματος(ο σχηματισμός θρόμβου) επηρεάζεται από το μεγάλο υψόμετρο που υπάρχει στην Κονκόρντια. Αυτή η έρευνα σχετίζεται πολύ με την κατανόηση του «συνδρόμου της οικονομικής θέσης»- το ρίσκο της θρόμβωσης στα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων με αεροπλάνα. Τα ψυχολογικά προγράμματα ψάχνουν για παράδειγμα το πώς το πλήρωμα προσαρμόζεται στο ακραίο περιβάλλον, ή πως αντιμετωπίζει τη δύσκολη κατάσταση. Αυτός ο τύπος έρευνας θα συνεχιστεί και κατά τη διάρκεια του ερχόμενου χειμώνα.

Κάλεσμα για υποψήφιους
Όπως και τα τελευταία χρόνια, η ESA επιχορηγεί ένα μέλος του πληρώματος με ιατρικό ιστορικό, ώστε να περάσει το χειμώνα στην Κονκόρντια και να υποστηρίξει αυτά τα προγράμματα.
Αν ενδιαφέρεστε: http://spaceflight.esa.int/callforcandidates

Μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο από:
European Space Agency (2008, June 12). Medical Research On Ice: Antarctic Study Will Measure How Humans Physically Adapt To Extreme Environment. ScienceDaily. Retrieved June 4, 2008, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2008/06/080612131903.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Η κλιματική αλλαγή μπορεί να επηρεάσει ζωτικές λειτουργίες των μικροβίων

Η παγκόσμια κλιματική αλλαγή δε θα επηράσει μόνο τα φυτά και τα ζώα αλλά επίσης και τα βακτήρια, τους μύκητες και άλλους μικροβιακούς πληθυσμούς που προσφέρουν στη γη εκατομμύρια σημαντικές λειτουργίες, σημαντικές για τη ζωή.
Δεν είναι σίγουρο ποιες θα είναι αυτές οι συνέπειες αλλά μπορεί να είναι σημαντικές και μάλλον καθόλου καλές, αναφέρουν οι ερευνητές σε μια επιστημονική συνάντηση που έγινε στις 3 Ιουνίου στη Βοστόνη.

«Τα μικρόβια διεκπεραιώνουν έναν αριθμό σημαντικών λειτουργιών για τα οικοσυστήματα σε όλο τον κόσμο και εμείς μόλις ξεκινήσει να κατανοούμε την επίδραση που η παγκόσμια αλλαγή έχει σε αυτά», αναφέρει η Kathleen Treseder από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια,Irvine, στο 108^o γενικό συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Μικροβιολογίας.

Η Treseder μελέτησε την επίδραση των αυξανόμενων θερμοκρασιών και των μυκήτων στα αποθέματα άνθρακα στα βόρεια δάση της Αλάσκας, μία περιοχή που υφίσταται περισσότερη θέρμανση απ’ ότι άλλες. «Υπάρχει πολύ παγωμένο, νεκρό υλικό κάτω από το χιόνι. Υπάρχει τόσος άνθρακας παγιδευμένος στο χώμα των βόρειων οικοσυστημάτων όσος και αυτός που βρίσκεται αποθηκευμένος στην ατμόσφαιρα. Είναι ακόμη άγνωστο το τι θα συμβεί αν αυτά τα περιβάλλοντα ζεσταθούν», εξηγεί η Treseder.

Ξεκίνησε την έρευνα της με την υπόθεση ότι μια αύξηση στις θερμοκρασίες θα οδηγήσει σε μια αυξημένη αποικοδόμηση από τους μύκητες. Καθώς ένα από τα προϊόντα της αποικοδόμησης του άνθρακα είναι το διοξείδιο του άνθρακα, οι αυξημένες θερμοκρασίες θα έπρεπε να οδηγήσουν και σε μεγαλύτερη απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα από το χώμα. Αυτό που βρήκε όμως είναι ότι τα επίπεδα αζώτου στο χώμα αυξήθηκαν καθώς αυξανόταν η θερμοκρασία και το άζωτο αυτό τείνει να μειώνει τα επίπεδα αποικοδόμησης των μηκύτων.

«Στην πραγματικότητα, καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται, υπάρχει μια τάση να βλέπουμε μεγαλύτερη διαθεσιμότητα αζώτου στο χώμα. Το άζωτο «καταπιέζει» τη δραστηριότητα και την ποικιλότητα. Αυτό που καταλήγουμε να βλέπουμε είναι μικρότερη παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα από τους μύκητες καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται στα βόρεια οικοσυστήματα», λέει η Treseder.

Οι αυξημένες θερμοκρασίες θα επηρεάσουν επίσης το χιόνι και τους παγετώνες κάτι που θα μπορούσε να είναι καταστροφικό για τις κοινότητες των μικροοργανισμών που βρίσκονται από κάτω(Schmidt, πανεπιστήμιο Colorado). «Καθώς το χώμα ζεσταίνεται, η μούχλα των χιονιών θα έχει λιγότερο νερό και θα παράγει λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα, που μπορεί να ακούγεται όμορφο μιλώντας για την παγκόσμια υπερθέρμανση αλλά τα δέντρα σε αυτό το σύστημα επίσης εξαρτώνται από το νερό που προκύπτει από το λιώσιμο του χιονιού και τελικά θα πεθάνουν λόγω της υπερβολικής ξηρασίας, οδηγώντας σε μια γενική μείωση της δέσμευσης άνθρακα από το σύστημα. Τα δέντρα ίσως πεθάνουν. Σε γενικές γραμμές, η κατάσταση μάλλον θα είναι άσχημη», αναφέρει ο Schmidt.

Ενώ οι αυξημένες θερμοκρασίες ίσως μειώσουν την παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα των μικροβίων, τα αυξημένα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας μπορούν να προκαλέσουν όχι τόσο αισθητές αλλά σημαντικές αλλαγές στη σύνθεση των μικροβιακών πληθυσμών, λέει ο John Kelly από το πανεπιστήμιο Loyola στο Σικάγο. Ο Kelly μελετά τις επιδράσεις των αυξημένων ποσοστών διοξειδίου του άνθρακα στους μικροβιακούς πληθυσμούς τόσο στα φύλλα δέντρων του βόρειου Michigan και στα φύλλα που αποσυντίθενται σε ρυάκια και έχει βρει μια διακριτή αλλαγή σε μερικούς μικροβιακούς πληθυσμούς.

Αυτό θα μπορούσε να έχει μια μεγάλη επίδραση στην τροφική αλυσίδα καθώς τα μικρόβια είναι είναι μια πηγή θρεπτικών ουσιών για τα μικρά ζώα που τρέφονται με τέτοια φύλλα.
«Φαίνεται τελικά ότι τα μικρόβια είναι ευαίσθητα σε παγκόσμιες αλλαγές. Απλά δεν είμαστε ακριβώς σίγουροι για το πώς θα ανταποκριθούν», εξηγεί η Treseder.

H φωτογραφία είναι από εδώ

Κείμενο μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο από:
American Society for Microbiology (2008, June 8). Climate Change Could Impact Vital Functions Of Microbes. ScienceDaily. Retrieved June 10, 2008, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2008/06/080603085922.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Επιστήμονες ανακαλύπτουν στη Βερίγγειο θάλασσα όχι και τόσο ευχάριστες αλήθειες για την άνθιση των μεδουσών

Μια νέα έρευνα συμβάλλει στην εξήγηση της κυκλικής άυξησης και μείωσης των πληθυσμών των μεδουσών, οι οποίες μεταμόρφωσαν μέρη της Βερίγγειου θάλασσας(Bering sea)- έναν από τους πιο παραγωγικούς ψαρότοπους των Ηνωμένων Πολιτειών- σε τόπους γεμάτους μέδουσες κατά τη δεκαετία του 1990.

Η μελέτη δείχνει ότι η διαθεσιμότητα της τροφής για τις μέδουσες ίσως καλύψει το μεγάλο μέγεθος του πληθυσμού των μεδουσών στη Βερίγγειο θάλασσα, ενώ ακόμη και άλλοι παράγοντες, όπως οι αυξανόμενες θερμοκρασίες ίσως εντείνουν την συνεχιζόμενη ανάπτυξή τους.

Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι «οι αναμενόμενες αυξήσεις της θερμοκρασίας στη Βερίγγειο θάλασσα δεν θα συνοδευτούν απαραίτητα με περεταίρω αύξηση στους πληθυσμούς των μεδουσών», αναφέρει ο Lorenzo Cianelli από το πανεπιστήμιο του Oregon State. Αντίθετα, σε πιο ζεστά γεωγραφικά πλάτη, οι μέδουσες συχνά αυξάνονται δραματικά καθώς οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν.
Γενικώς, τα αποτελέσματα για τη Βερίγγειο θάλασσα και τις μέδουσες είναι αισιόδοξα.

Η άνοδος και η κάθοδος των μεδουσών.
Κατά τη διάρκεια της δεκατίας του ’90 οι μέδουσες στη Βερίγγειο θάλασσα αναπαράγονταν με τόσο μεγάλη παρόρμηση που είχε ως αποτέλεσμα το 2000 να είναι 40 φορές πιο άφθονες από ότι ήταν το 1982 σύμφωνα με αναλύσεις δειγμάτων από μηχανότρατες που έγιναν στη Βερίγγειο θάλασσα. Επίσης, με αρχή το 1991, οι μέδουσες της Βερίγγειου θάλασσας επεκτάθηκαν, μεταναστεύοντας βόρεια και δυτικά της χερσονήσου της Αλάσκα.
Εξατίας αυτών των αλλαγών, μία περιοχή βόρεια της χερσονήσου της Αλάσκα- πάντα διάσημη για τις μέδουσές της- έγινε τόσο πλούσια σε μέδουσες που οι ψαράδες άρχισαν να την αποφεύγουν από φόβο για τα δίχτυα τους.

Το αποκορύφωμα του πληθυσμού έγινε το 2000 ενώ μετά παρουσιάστηκε μια μείωση στον πληθυσμό παρόλο που η θερμοκρασία των νερών αυξήθηκε και παρόλο που έρευνες στο εργαστήριο δείχνουν ότι υπάρχει αναλογία στην αύξηση της θερμοκρασίας και του πληθυσμού. Η μείωση αυτή πιθανώς συμβαίνει λόγω της διαθέσιμης τροφής.

Αύξηση της θερμοκρασίας και πολύποδες

Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι οι αυξανόμενες θερμοκρασίες των νερών ίσως επηρεάσουν τον πληθυσμό των μεδουσών με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα μπορεί να:

-επηρεάσουν την τροφική διαθεσιμότητα για τις μέδουσες

-Επιμηκύνουν ένα πρώιμο αναπτυξιακό στάδιο για τις μέδουσες, κατά τη διάρκεια του οποίου θα ζουν σαν μικροσκοπικοί, βενθικοί πολύποδες πριν αναπτυχθούν σε σμήνη ενήλικων ατόμων. Αν αυτό συμβεί, ίσως υπάρχουν χρονικές διαφορές μεταξύ των αυξήσεων της θερμοκρασίας στα νερά και τις εμφανίσεις των ενήλικων σμηνών από μέδουσες.

-Προκαλέσουν τις φυσικές κατοικίες των πολυπόδων να μετακινηθούν. Τέτοιες μετακινήσεις ίσως αντικατοπτρίζονται και στην πρόσφατη επέκταση των ενδιαιτημάτων των μεδουσών.

Περιβαλλοντικές αλλαγές

Οι επιστήμονες γενικά συμφωνούν ότι τα στρες που προκαλούνται από τους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένης της παγκόσμιας υπερθέρμανσης και της υπεραλιείας οδηγεί στη μετανάστευση των μεδουσών σε πολλές τουριστικές περιοχές καθώς και σε παραγωγικούς ψαρότοπους, κάτι που πιθανώς θα έχει επιπτώσεις στην οικονομία. Οι πλούσιες σε μέδουσες τοποθεσίες περιλαμβάνουν την Αυστραλία, τον κόλπο του Μεξικού, τη Χαβάη, τη Μαύρη θάλασσα, τη Ναμίμπια, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Μεσόγειο, τη θάλασσα της Ιαπωνίας και το δέλτα του Γιανγκτζί.

Journal reference:
Richard D. Brodeur, Mary Beth Decker, Lorenzo Ciannelli, Jennifer E. Purcell, Nicholas A. Bond, Phyllis J. Stabeno, Erika Acuna and George L. Hunt Jr. Rise and fall of jellyfish in the eastern Bering Sea in relation to climate regime shifts. Progress In Oceanography, Volume 77, Issues 2-3, May-June 2008, Pages 103-111 DOI: 10.1016/j.pocean.2008.03.017

Κείμενο μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο από:
National Science Foundation (2008, June 2). Scientists Discover Stinging Truths About Jellyfish Blooms In The Bering Sea. ScienceDaily. Retrieved June 6, 2008, from http://www.sciencedaily.com­ /releases/2008/05/080529112627.htm

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com

Περιβάλλον είναι...

Ομορφιά!