Μία ακέφαλη κατσαρίδα μπορεί να επιβιώσει για βδομάδες! Ο λόγος για τον οποίο πεθαίνει είναι η πείνα!
Υπάρχει ένα πλάσμα που δε χρειάζεται οδοντίατρο. Οι κροκόδειλοι, κατά τη διάρκεια της ζωής τους μεγαλώνουν νέα δόντια που αντικαθιστούν τα παλιά. Επίσης, ένας κροκόδειλος δεν μπορεί να βγάλει τη γλώσσα του έξω από το στόμα, δαγκώνοντας την.
Κατά μέσο όρο, η καρδιά ενός σκαντζόχοιρου χτυπάει 300 φορές κάθε λεπτό.
Ένα κέρμα είναι βαρύτερο από το πτηνό κολιμπρί!
Παίρνει λιγότερο από μια νύχτα σε ένα τυφλοπόντικα για να σκάψει ένα τούνελ 90 μέτρων σε μήκος!
Ένα σαλιγκάρι μπορεί να κοιμηθεί μέχρι και τρία χρόνια, συνεχόμενα.
Η μύγα ανακυκλώνει; Κι όμως η μύγα κάνει εμετό την τροφή που έχει φάει, και την τρώει ξανά!
Είστε αριστερόχειρες; Δεν είστε οι μόνοι καθώς όλες οι πολικές αρκούδες είναι αριστερόχειρες.
Ο εγκέφαλος της στρουθοκαμήλου είναι μικρότερος από το μάτι της.
Οι γευστικοί κάλυκες μιας πεταλούδας βρίσκονται στο πόδι της.
Η τοποθέτηση των ματιών στα γαϊδούρια, τα επιτρέπει να βλέπουν και τα τέσσερα τους πόδια, ταυτόχρονα.
Όλοι οι τερμίτες του κόσμου ξεπερνούν σε βάρος όλους τους ανθρώπους του κόσμου. Η αναλογία είναι 10:1!
Η παγκόσμια υπερθέρμανση επηρεάζει αποδεδειγμένα πολλές πτυχές, τόσο βιοτικές όσο και αβιοτικές. Μία από αυτές, που τείνει να αποτελέσει ένα από τα σημαντικότερα παράπλευρα προβλήματα της Γης, είναι η τάση των ωκεανών να γίνονται όξινοι(μειώνεται το pH) ή αλλιώς, η οξέωση των ωκεανών(ocean acidification). Το ερευνητικό πεδίο είναι νέο και όλα τα ευρήματα μέχρι στιγμής δηλώνουν ότι τα θαλάσσια οικοσυστήματα θα επηρεαστούν αρνητικά σε μεγάλο βαθμό αν το pH των ωκεανών πέσει σύμφωνα με τα μοντέλα και τις προβλέψεις.
Μία πρόσφατη έρευνα από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Σικάγο έδειξε ότι ο ρυθμός οξέωσης των ωκεανών είναι πολύ πιο γρήγορος σε σχέση με αυτό που πιστεύαμε μέχρι τώρα και ότι η πιο σημαντική μεταβλητή που επηρεάζει αυτήν την κατάσταση είναι το αυξανόμενο, ανθρωπογενές διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπεται στην ατμόσφαιρα.
Τα όξινα νερά βλάπτουν συγκεκριμένα θαλάσσια ζώα και μπορούν να μειώσουν την ικανότητα των ωκεανών να απορροφά διοξείδιο του άνθρακα, αναφέρουν οι συγγραφείς. Αν και οι προβλέψεις των επιστημόνων για την οξέωση των ωκεανών ήταν παλιές, έλειπαν εμπειρικά στοιχεία για το ότι τα νερά όντως έγιναν περισσότερο όξινα. Η νέα αυτή μελέτη του πανεπιστημίου του Σικάγο που βασίζεται σε 24,519 μετρήσεις του pH των ωκεανών και που διήρκησε 8 χρόνια, αντιπροσωπεύει το πρώτο τεκμηριωμένο σετ δεδομένων για ποικίλα παράκτια pH σε συγκεκριμένα γεωγραφικά πλάτη- όπου υπάρχουν οι πιο παραγωγικοί ψαρότοποι του κόσμου. «Η οξύτητα αυξήθηκε 10 φορές πιο γρήγορα σε σχέση με αυτό που προέβλεπαν μοντέλα κλιματικής αλλαγής και άλλες μελέτες, αναφέρει ο Timothy Wootton, κύριος συγγραφέας της έρευνας και καθηγητής οικολογίας και εξέλιξης στο πανεπιστήμιο του Σικάγο. «Αυτή η αύξηση στο ρυθμό θα έχει μια δραματική επίπτωση στους θαλάσσιους τροφικούς ιστούς και προτείνει ότι η οξέωση των ωκεανών ίσως είναι ένα πιο επείγον θέμα σε σχέση με αυτό που νομίζαμε μέχρι τώρα, τουλάχιστον σε κάποιες περιοχές του ωκεανού.
Ο ωκεανός παίζει ένα σημαντικό ρόλο στους παγκόσμιους κύκλους του άνθρακα. Όταν το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα διαλύεται στο νερό, σχηματίζει καρβονικά οξέα, αυξάνοντας την οξύτητα των ωκεανών. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στον ωκεανό πέφτουν λόγω της φωτοσύνθεσης αλλά τη νύχτα τα επίπεδα αυξάνονται ξανά. «Πολλά θαλάσσια πλάσματα έχουν κελύφη ή σκελετούς φτιαγμένα από ανθρακικά άλατα του ασβεστίου, τα οποία το οξύ μπορεί να διαλύσει», αναφέρει η Catherine Pfister, αναπληρώτρια καθηγήτρια εξέλιξης και οικολογίας στο πανεπιστήμιο του Σικάγο. Γι’ αυτό, η αυξημένη οξύτητα μπορεί να παρέμβει σε πολλές κρίσιμες διαδικασίες του ωκεανού όπως το χτίσιμο των κοραλλιογενών υφάλων. Πηγή: University of Chicago (2008, November 26). Ocean Growing More Acidic Faster Than Once Thought; Increasing Acidity Threatens Sea Life. ScienceDaily. Retrieved November 28, 2008, from http://www.sciencedaily.com/releases/2008/11/081124141053.htm
Η συνδυασμένη παγκόσμια μέση θερμοκρασία, του εδάφους και της επιφάνειας των ωκεανών για τον Οκτώβριο του 2008 ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη από το 1880, το έτος που άρχισαν οι καταγραφές- σύμφωνα με μια προκαταρκτική ανάλυση από το εθνικό κέντρο κλιματικών δεδομένων των Η.Π.Α(NOAA), στο Asheville, N.C. Temperature Highlights
Η συνδυασμένη παγκόσμια θερμοκρασία για την ξηρά και την επιφάνεια των ωκεανών του Οκτωβρίου ήταν 14,572 βαθμοί κελσίου- σε σύγκριση με το μέσο όρο του 20ου αιώνα που είναι 13,94 βαθμοί κελσίου.
Ξεχωριστά, η παγκόσμια θερμοκρασία της επιφάνειας της Γης για τον Οκτώβριο του 2008 τον κάνει τον πιο θερμό Οκτώβριο που έχει καταγραφεί ποτέ. Πολύ από την ασυνήθιστη ζέστη εμφανίστηκε στην Ασία, την Αυστραλία και την ανατολική Ευρώπη.
October Highlights:
Η έκταση κάλυψης της Αρκτικής θάλασσας με πάγο ήταν η τρίτη μικρότερη από τότε που ξεκίνησαν οι δορυφορικές καταγραφές, το 1979.
Στις αρχές του Οκτωβρίου, ο τυφώνας Norbert έγινε ο πιο ισχυρός για το 2008 τυφώνας στον ανατολικό Ειρηνικό όταν έφτασε σε δύναμη την κατηγορία 4. Η καταιγίδα αποδυναμώθηκε όταν έφτασε στο Μεξικό στις 11 Οκτωβρίου όπου παρόλα αυτά έφερε πολλές βροχές, ισχυρούς ανέμους και εκτεταμένες πλημμύρες στα νησιά Santa Margarita και Magdelena.
Ο τυφώνας Omar που αναπτύχθηκε στην Καραϊβική θάλασσα στις 13 Οκτωβρίου. Ο Omar έφτασε σε ισχύ την κατηγορία 3 και ήταν ο πρώτος τυφώνας που χτύπησε τα νησιά Leeward από τα δυτικά, μετά τον τυφώνα Lenny το 1989.
Σύμφωνα με το Αυστραλέζικο γραφείο Μετεωρολογίας, ο Οκτώβριος του 2008 ήταν ένας εξαιρετικά στεγνός μήνας στην κεντρική και νοτιοανατολική Αυστραλία, και καταγράφηκε ως ο πιο ξηρός Οκτώβριος της Νότιας Αυστραλίας, ο δεύτερος πιο ξηρός για την Τασμανία, και ο τρίτος πιο ξηρός για τη Βικτόρια. Αξίζει να αναφερθεί ότι τμήματα της Αυστραλίας αντιμετωπίζουν συνθήκες ξηρασίας για πάνω από μια δεκαετία.
Μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο από: National Oceanic And Atmospheric Administration (2008, November 24). Second Warmest October For Global Temperatures, NOAA Says. ScienceDaily. Retrieved November 25, 2008, from http://www.sciencedaily.com/releases/2008/11/081121162107.htm
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο της βρετανικής Columbia βρήκαν έναν τρόπο για να προβλέπουν με ακρίβεια την επίδραση της κλιματικής αλλαγής στα απειλούμενα με εξαφάνιση αποθέματα σολομού του Ειρηνικού ωκεανού, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες στρατηγικές διαχείρισης. Τα ευρήματα, ανάμεσα στα πρώτα που ποσοτικοποιούν μια σχέση ανάμεσα στη θερμοκρασία του ποταμού και στα ποσοστά θνησιμότητας του σολομού, δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Physiological and Biochemical Zoology.
Ενώ η κλιματική αλλαγή και οι αυξανόμενες θερμοκρασίες των ποταμών έχουν συνδεθεί με μείωση των αποθεμάτων σολομού, άλλοι παράγοντες έκαναν δύσκολο τον υπολογισμό της ακριβής επίδρασης- αυτοί οι παράγοντες περιλαμβάνουν παθήσεις, αλιεία και ανθρώπινες κατασκευές όπως τα φράγματα και διάφοροι τεχνητοί «διάδρομοι ψαριών»(fish ladders).
«Ο υπολογισμός της επίδρασης της κλιματικής αλλαγής στη φυσική κατάσταση των ζώων αποτελεί μια πρόκληση για τους επιστήμονες», εξηγεί ο Tony Farrell, ο κύριος συγγραφέας της έρευνας. «Τα ζώα έχουν ένα θερμικό παράθυρο, ή υψηλές και χαμηλές θερμοκρασίες ανάμεσα στις οποίες ανταπεξέρχονται με τον καλύτερο τρόπο στις αερόβιες δραστηριότητες τους. Η μελέτη μας έχει δείξει ότι οι υψηλές θερμοκρασίες ωθούν συγκεκριμένα αποθέματα κόκκινου σολομού πέρα από το θερμικό τους παράθυρο, καταλήγοντας σε καρδιαγγειακή ανεπάρκεια και τελικά στο θάνατο», εξηγεί ο Farrell. Η ομάδα από το πανεπιστήμιο της βρετανικής Columbia(British Columbia) μελετά το σολομό του Ειρηνικού χρησιμοποιώντας βιοτηλεμετρικούς καταγραφείς για μια δεκαετία. Έχουν ταυτοποιήσει τα βέλτιστα θερμικά όρια για διάφορα είδη σολομού του Ειρηνικού, τα οποία συμπίπτουν με τις ιστορικές για τα ψάρια θερμοκρασίες, τις οποίες αντιμετωπίζουν στους ποταμούς κατά τη μετανάστευση.
Το 2004, οι ασυνήθιστα ζεστές θερμοκρασίες και η πρόωρη είσοδος στο σύστημα Fraser River συνέβαλε στην εξαφάνιση του 70% του αποθέματος κόκκινου σολομού του Weaver Creek. “Εμείς αναλύσαμε δεδομένα θερμοκρασιών του ποταμού καθώς και τις ημερομηνίες μετανάστευσης του κόκκινου σολομού και βρήκαμε ότι σχεδόν το μισό του πληθυσμού πιθανά βίωσε θερμοκρασίες που μπορεί να οδήγησαν σε ολοκληρωτική κατάρρευση της αερόβιας ικανότητας», αναφέρει ο Farrell. «Σε αντίθεση, το απόθεμα κόκκινου σολομού του Gates Creek, που έχει ένα ευρύτερο θερμικό πλαίσιο, βίωσε λίγα προβλήματα με τις ίδιες υψηλές θερμοκρασίες». Σε άλλα πειράματα, η ομάδα του UBC έπιασε και τοποθέτησε ξεχωριστά ψάρια σε δεξαμενές με ποικίλες θερμοκρασίες για να προσομοιώσει διάφορες θερμοκρασίες των ποταμών πριν τα απελευθερώσει στο «τρέξιμο» της μετανάστευσης. Τα ψάρια που απελευθερώθηκαν από μια υψηλή θερμοκρασία ήταν κατά 50% λιγότερο επιτυχημένα στο να φτάσουν τον τελικό τους προορισμό σε σχέση με αυτά από ψυχρότερα περιβάλλοντα.
Σε μία μεμονωμένη έρευνα, τα ψάρια πιάστηκαν κατά τη μετανάστευση και εμφυτεύθηκαν με βιοτηλεμετρικούς ανιχνευτές. Κανένας από τους «ιχνηλατημένους» σολομούς δεν επιβίωσε μετά την απελευθέρωση στους ποταμούς σε θερμοκρασίες πάνω από τα θερμικά πλαίσια(19,5 βαθμοί κελσίου). Τα ψάρια που απελευθερώθηκαν σε μικρότερη θερμοκρασία ποταμού- που βρισκόταν ανάμεσα στα θερμικά όρια αντοχής- είχαν πολύ μεγαλύτερα ποσοστά επιβίωσης αργότερα το καλοκαίρι. «Αυτή η μελέτη δείχνει ότι μια αύξηση στα τελευταία 50 χρόνια κατά 1,8 βαθμούς κελσίου κατά το καλοκαίρι, στο σημείο αιχμής των θερμοκρασιών του Fraser River, είναι τόσο υπερβολική και απότομη για μερικά αποθέματα σολομού», εξηγεί ο Farrell.
«Δείχνει επίσης ότι η κλιματική αλλαγή επηρεάζει ακόμη και τα ίδια είδη διαφορετικά καθώς μεμονωμένοι πληθυσμοί μπορεί να έχουν προσαρμοστεί στα αντίστοιχα τους περιβάλλοντα. Σαν αποτέλεσμα, εμείς πρέπει να αναπτύξουμε στρατηγικές που να βασίζονται στον πληθυσμό- η ακόμη και λεκάνες απορροής- για να προβλέψουμε, διαχειριστούμε και διατηρήσουμε τα αποθέματα». Ο Farrell προσθέτει ότι οι ίδιες αρχές ίσως πρέπει να εφαρμοστούν και πέρα από τη διαχείριση του σολομού καθώς μια άλλη πρόσφατη μελέτη στην οποία συμμετέχει και ο Farrell και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science, αποκάλυψε παρόμοια ευρήματα για τα ψάρια και τα καλαμάρια του Ατλαντικού Ωκεανού.
Μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο από:University of British Columbia (2008, November 21). Formula For Predicting Climate Change Impact On Salmon Stocks Established. ScienceDaily. Retrieved November 21, 2008, from http://www.sciencedaily.com/releases/2008/11/081112124416.htm
Το νερό είναι μια κοινή χημική ουσία που είναι απαραίτητη για την επιβίωση όλων των γνωστών μορφών ζωής. Εκτός από την τυπική υγρή μορφή υπάρχει επίσης η στέρεη(πάγος) και η αέρια(υδρατμοί). Το 71% της επιφάνειας της Γης καλύπτεται από νερό. Το νερό αυτό είναι κατά 97% αλμυρό, θαλασσινό νερό. Το νερό που επεξεργαζόμαστε για να πιούμε και να φέρουμε εις πέρας τις καθημερινές μας δραστηριότητες είναι ελάχιστο συγκριτικά με τη συνολική ποσότητα νερού.
Το ανθρώπινο σώμα είναι από 55% εώς 78% νερό ανάλογα με το μέγεθος του σώματος. Για να λειτουργήσει κανονικά το σώμα μας χρειάζεται από 1 εώς 7 λίτρα νερού κάθε μέρα για την αποφυγή της αφυδάτωσης. Το ακριβές ποσό εξαρτάται από το επίπεδο της δραστηριότητας, τη θερμοκρασία, την υγρασία και άλλους παράγοντες.
Από τη βιολογική σκοπιά, το νερό έχει πολλές διακριτές ιδιότητες που το καθιστούν ιδιαίτερα σημαντικό για τη διατήρηση της ζωής και το ξεχωρίζουν από άλλες ουσίες. Το μόριο αυτό ουσιαστικά επιτρέπει στα οργανικά συστατικά να αντιδρούν με τέτοιο τρόπο ώστε τελικά να επιτυγχάνεται η αντιγραφή. Όλες οι γνωστές μορφές ζωής εξαρτώνται από το νερό. Το νερό είναι ζωτικό τόσο σαν διαλυτικό στο οποίο πολλές ουσίες του οργανισμού διαλύονται, όσο και σαν απαραίτητο στοιχείο για πολλές μεταβολικές διεργασίες του σώματος.
Ο μεταβολισμός είναι το σύνολο του αναβολισμού και του καταβολισμού. Στον αναβολισμό, το νερό αφαιρείται από τα μόρια(με τη συμβολή ενζυμικών, χημικών αντιδράσεων) έτσι ώστε να σχηματιστούν μεγαλύτερα μόρια. Στον καταβολισμό, το νερό χρησιμοποιείται για να σπάσει δεσμούς με στόχο την παραγωγή μικρότερων μορίων. Το νερό είναι γι’ αυτό το λόγο απαραίτητο και κεντρικό σ’ αυτές τις μεταβολικές διεργασίες. Χωρίς νερό, αυτές οι μεταβολικές αντιδράσεις δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν.
Το νερό είναι επίσης πολύ σημαντικό για τις διαδικασίες της φωτοσύνθεσης και της αναπνοής και παίζει σπουδαίο ρόλο στην οξεοβασική ισορροπία και την ενζυμική λειτουργία.
Αν τελειώσουμε όλα τα αποθέματα νερού στον πλανήτη μας, αν ο συνδυασμός της κατάχρησης, της κλιματικής αλλαγής, και της μόλυνσης εξαφανίσει κάθε σταγόνα κατάλληλου προς πόση νερού, τι κάνουμε; Μια λύση είναι η αφαλάτωση. Δε συμφέρει όμως! Είναι αδύνατο να καλύψει τις ανάγκες του σύγχρονου κόσμου αυτή η δαπανηρή και χρονοβόρα διαδικασία. Μπορεί να τελειοποιηθεί και να γίνει ρουτίνα; Μάλλον είναι πολύ δύσκολο.
Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι πρέπει να βρούμε νερό σε άλλον πλανήτη. Νερό υπάρχει σε άλλους πλανήτες, τουλάχιστον σε μερικούς. Στον Εγκέλαδο, έναν δορυφόρο του Κρόνου το 91% της ατμόσφαιρας είναι νερό! Στη δικιά μας σελήνη βρέθηκαν λίγα ποσά νερού σε υγρή μορφή το 2008.
Σημαντικά στοιχεία υποστηρίζουν ότι στον Εγκέλαδο εκτός από την ατμόσφαιρα υπάρχει υγρό νερό κάτω από την επιφάνεια. Αυτά όμως είναι αστεία να τα σκεφτόμαστε τώρα, και πρέπει να πράττουμε ώστε να παραμένουν αστεία για πάντα.
Το νερό είναι σημαντικό. Χωρίς νερό, δεν υπάρχει ούτε ζωή. Μην το σπαταλάτε!
H διεθνής κοινή γνώμη για την πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής είναι τώρα εμφανής: η παγκόσμια υπερθέρμανση οφείλεται σε ένα μεγάλο ποσοστό στις ανθρώπινες δραστηριότητες. Προκαλεί απότομη υποβάθμιση του περιβάλλοντος και αυξάνει τον κίνδυνο για τη βιοποικιλότητα. Παρόλα αυτά, οι μηχανισμοί της επίδρασής της είναι ελάχιστα γνωστοί, ιδιαίτερα στο υδάτινο περιβάλλον.
Στο Cemagref, δύο ερευνητές, που αναλύουν την κοινότητα ψαριών του γλυκού νερού για πάνω από δύο δεκαετίες, έχουν παρατηρήσει αλλαγές που είναι περισσότερο απότομες και μακράς διάρκειας από ότι προβλεπόταν.
Η παγκόσμια υπερθέρμανση, που οι επιδράσεις της έχουν παρουσιαστεί αρχικά στη δεκαετία του 80 και το 90, επηρεάζει τη λειτουργία των οικοσυστημάτων του κόσμου καθώς και τη δομή και την ποικιλότητα των φυτικών και των ζωϊκών κοινοτήτων. Η πιο πρόσφατη αναφορά του GIEC(International group of experts on global warming), τον Σεπτέμβριο του 2007 δηλώνει ότι η παγκόσμια θερμοκρασία θα αυξηθεί από 1,4-5,8 βαθμούς κελσίου από σήμερα μέχρι το 2100. Αυτό το φαινόμενο είναι μια πρόσθετη πίεση στο περιβάλλον που θα γίνει έντονα απότομο με το χρόνο και θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στο σχεδιασμό βιώσιμης ανάπτυξης και διαχείρισης οικοσυστημάτων. Όμως, η επίπτωση και η τελική επιρροή άλλων μη κλιματικών παραγόντων παραμένει ακόμη απροσδιόριστη.
Μείωση της βιοποικιλότητας; Οι Martin Daufresne και Philippe Boet, ερευνητές από το Cemagref, έχουν μελετήσει της επιδράσεις της παγκόσμιας υπερθέρμανσης σε κοινότητες ψαριών που κατοικούν σε γαλλικά ποτάμια. Οι αλλαγές στον αριθμό, το μέγεθος και την παρουσία των αλιευμένων ειδών ψαριών παρατηρούνται περίπου εδώ και είκοσι χρόνια. Οι ψαράδες πιστεύουν ότι η αλιεία σήμερα είναι διαφορετική σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Τα νέα είδη που ζουν στα νότια, ζεστά νερά όπως το Spirlin (Alburnoides bipunctatus) και ο κοινός ροδεός αντικαθιστούν σταδιακά τα παραδοσιακά αλιευμένα είδη. Με μία μεγάλης κλίμακας ανάλυση, συνδυάζοντας δεδομένα που συλλέχθηκαν από πολλές τοποθεσίες για 15-25 χρόνια, αυτοί οι ερευνητές έδειξαν μια ουσιώδη επίδραση της κλιματικής αλλαγής στη δομή των κοινοτήτων των ψαριών.
Φαίνεται ότι το ποσοστό των ψαριών που κατοικούν σε θερμά και νότια μέρη αυξήθηκε από 20% σε 40% και τελικά σε 50% ανάμεσα στο 1979 και το 2004. Ενώ μεγάλοι αριθμοί από αυτά τα μικρά ψάρια τείνουν να γίνουν κυρίαρχα ανάμεσα στις κοινότητες, τα μεγάλα ψάρια που είναι περισσότερο ευαίσθητα στην αύξηση της θερμοκρασίας, τείνουν να εξαφανιστούν. Όμως, η αλλαγή αυτή συνοδεύεται και από μια μείωση της βιοποικιλότητας. Ο μεγάλος αριθμός των ψαριών που παρατηρείται κατανέμεται με ένα ολοένα και μικρότερο αριθμό ειδών.
Ξεχωρίζοντας τις επιπτώσεις της παγκόσμιας υπερθέρμανσης από αυτές που σχετίζονται με άλλους παράγοντες
Σε μεγάλους ποταμούς, τα ψάρια μπορούν επίσης να υπόκεινται σε μη κλιματικούς παράγοντες όπως τα αναπτυξιακά προγράμματα για το νερό, τα φράγματα και τους σταθμούς ενέργειας που μπορεί να επιδρούν στις μεγάλες αλλαγές που παρατηρήθηκαν στις υδρόβιες κοινότητες. Σύμφωνα με τα δεδομένα που συλλέχθηκαν σε αυτήν την κλίμακα, η επίδραση από αυτές τις πηγές φαίνεται να είναι αρκετά χαμηλή. Από την άλλη, τα φράγματα που δρουν σαν φυσικά εμπόδια, αποτρέπουν τα είδη του Νότου στη μετανάστευσή τους προς το Βορρά. Στο πιθανό ενδεχόμενο της αυξανόμενης θέρμανσης του κλίματος, η έλλειψη ροής ψαριών από το νότο όπως έχει παρατηρηθεί σε μερικές τοποθεσίες, μπορεί να είναι βλαβερή για την τωρινή διαδικασία της ανανέωσης των ειδών και η βιοποικιλότητα των μεγάλων ποταμών μπορεί να απειληθεί περισσότερο.
Αυτή η έρευνα συνεχίζεται σε συνεργασία με την εταιρεία ηλεκτρισμού της Γαλλίας με στόχο να εκτιμηθούν καλύτερα οι πραγματικές επιδράσεις αυτών των αναπτυξιακών δράσεων στα ψάρια και ιδιαίτερα στη φυσιολογία τους. Μακροπρόθεσμα, αυτή η έρευνα έχει δείξει ότι απαιτείται για μια καλύτερη κατανόηση αυτών των φαινομένων που προοδευτικά εξελίσσονται.
Πέρα από την αξία που έχει ένας οικολογικός τρόπος ζωής για το περιβάλλον και την προστασία του πλανήτη γενικά, υπάρχει και μια άλλη αξία: η οικονομική. Με έναν πιο πράσινο τρόπο ζωής μπορεί κάποιος να γλυτώσει αρκετά χρήματα. Και εδώ θέλω να διευκρινίσω τι εννοώ με τον οικολογικό τρόπο ζωής. Ο «οικολογικός» τρόπος ζωής πρέπει πρώτα πρώτα να είναι λογικός. Δεν σημαίνει ότι θα αλλάξουμε τρόπο ντυσίματος, χτένισμα ή την προσωπική μας ζωή. Θα αλλάξουμε κάποιες συμπεριφορές μας. Δε σημαίνει ότι δε θα τρώμε κρέας(προς θεού- το κρέας είναι πολύτιμο για μια σωστή διατροφή). Δε σημαίνει ότι θα ζούμε στο σκοτάδι ή ότι θα κάνουμε μπάνιο μια φορά το μήνα. Δε σημαίνει ότι θα είμαστε ιδιότροποι αγοράζοντας συγκεκριμένα πράγματα και μαλώνοντας με όποιον θίγει τα πιστεύω μας. Απλώς αν αλλάξουμε κάποιες συνήθειές μας και σκεφτόμαστε παραπάνω τον όμορφο κόσμο που μας περιβάλλει τότε θα συνεισφέρουμε αυτόματα στην προστασία και τη σωτηρία του πλανήτη μας.
Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε είναι να θεωρούμε τον πλανήτη σπίτι μας.
Για παράδειγμα, πολλοί από εμάς ενώ είμαστε καθαροί, επιμελείς και τακτικοί σε ότι αφορά την κατοικία μας, μόλις βγαίνουμε έξω μεταμορφωνόμαστε σε εξολοθρευτές. Πετάμε σκουπίδια στο δρόμο, στα πεζοδρόμια, στα πάρκα, στη θάλασσα, παίρνουμε τα αυτοκίνητά μας χωρίς λόγο και τα παρκάρουμε όπου βρούμε κλείνοντας διαβάσεις, πεζοδρόμια, δρόμους. Αυτό εκτός από έλλειψη σεβασμού στον πλανήτη μας, δηλώνει και έλλειψη αυτοσεβασμού.
Εδώ βρίσκονται κάποιοι τρόποι που εκτός από σεβασμό στο περιβάλλον χαρίζουν και χρήματα στις τσέπες μας:
1)Αγοράστε χονδρικά. Πολλά προϊόντα που αγοράζουμε δε χρειάζονται συντήρηση. Μπορούμε να τα αγοράσουμε σε μεγάλες ποσότητες και να γλυτώσουμε χρήματα, χρόνο και σίγουρα άνθρακα.
2) Ελαττώστε την ποσότητα του χαρτιού που χρησιμοποιείτε.. Οι χαρτοπετσέτες με λεκέδες από λάδι, δεν ανακυκλώνονται! Αν σκεφτούμε συνολικά πόσο χαρτί ξοδεύουμε θα εκπλαγούμε με το πόσα χρήματα θα γλυτώναμε αν περιορίζαμε τις καταχρηστικές μας ικανότητες.
3) Χρησιμοποιείστε επαναφορτιζόμενες μπαταρίες. Σίγουρα συμφέρουν. Μπορούν να επαναφορτιστούν εκατοντάδες φορές. Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχουν πολλά σημεία ανακύκλωσης τέτοιων μπαταριών στη χώρα μας!
4)Εκτυπώστε μόνο όταν είναι απαραίτητο. Μπορεί να κουραζόμαστε διαβάζοντας από την οθόνη ενός υπολογιστή αλλά δεν είναι να ανάγκη να εκτυπώνουμε το παραμικρό. Για να φτιαχτεί ένα μικρό κουτάκι μελάνι για τον εκτυπωτή απαιτείται ένα γαλόνι λάδι. Και αν σκεφτούμε και πόσο ακριβά είναι τα μελανάκια, σίγουρα συμφέρει.
5) Αγοράστε λάμπες φθορίου. Διαρκούν δέκα φορές περισσότερο και καίνε μόνο το 20% της ενέργειας που καταναλώνουν οι κλασικές.
6) Χρησιμοποιείστε τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Το πετρέλαιο έχει φτάσει στα ύψη, δεν υπάρχει χώρος για πάρκινγκ. Συμφέρει!
Σε μια δήλωση που καταχωρήθηκε στο βρετανικό κοινοβούλιο, ο κλιματικός επιστήμονας Ken Caldeira από το ινστιτούτο Carnegie είπε ότι ενώ οι απότομες περικοπές στις εκπομπές άνθρακα είναι απαραίτητες για τη σταθεροποίηση του παγκόσμιου κλίματος, πρέπει επίσης να υπάρχει ένα εναλλακτικό σχέδιο. Οι λύσεις γεωμηχανικής όπως οι ενέσεις σκόνης στην ατμόσφαιρα, είναι ριψοκίνδυνες, αλλά ίσως γίνουν απαραίτητες αν οι μειώσεις των εκπομπών είναι ανεπαρκείς για να αποτρέψουν την καταστροφική θέρμανση. Επίσης, παρότρυνε να γίνουν έρευνες πάνω στα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της γεωμηχανικής.
«Χρειαζόμαστε ένα σχέδιο έρευνας και ανάπτυξης για την κλιματική μηχανική, επιπρόσθετα με τα ισχυρά μέτρα μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου», δήλωσε ο Caldeira-μέλος του προσωπικού του τμήματος παγκόσμιας οικολογίας, του ινστιτούτου Carnegie, στο πανεπιστήμιο Stanford- σε μια διερεύνηση πάνω στη γεωμηχανική.
«Για να είμαστε συνετοί, πρέπει να σκεφτούμε τι πρέπει να κάνουμε για την αντιμετώπιση μιας βλάβης του κλίματος, που μπορεί να εμφανιστεί παρά τις καλύτερες προσπάθειες μας για τη μείωση των εκπεμπόμενων αερίων του θερμοκηπίου. Η κλιματική μηχανική(ή γεωμηχανική) σχετίζεται με αμφιλεγόμενες προτάσεις με στόχο τη σκόπιμη τροποποίηση του περιβάλλοντος του πλανήτη σε μια μεγάλη κλίμακα ώστε να αντιμετωπιστεί η παγκόσμια υπερθέρμανση. Ένα σχέδιο θα ψύχραινε τον πλανήτη με ενέσεις σκόνης στην ανώτερη ατμόσφαιρα ώστε να διασπείρεται το εισερχόμενο ηλιακό φως. Άλλες πιθανότητες περιλαμβάνουν την τοποθέτηση ενισχυμένων νεφών πάνω από τους ωκεανούς. Οι κριτικοί αυτής της αντιμετώπισης αμφιβάλλουν για την αποτελεσματικότητα αυτών των σχεδίων και ανησυχούν ότι αυτό το μαστόρεμα με τα συστήματα της Γης θα μπορούσε να δημιουργήσει τόσα προβλήματα όσα και αυτά που θα λύσει. Άλλοι όμως προειδοποιούν ότι οι σύγχρονες επιταχυνόμενες εκπομπές άνθρακα ίσως σπρώξουν το κλιματικό σύστημα του πλανήτη σε σημείο αιχμής, καθιστώντας απαραίτητη τη λήψη δραστικών μέτρων ώστε να αποτραπεί η περιβαλλοντική καταστροφή. «Η επιστήμη είναι αναγκαία για να απαντήσει σε κρίσιμες ερωτήσεις, ανάμεσα στις οποίες: Πόσο αποτελεσματικές θα είναι οι διάφορες προτάσεις γεωμηχανικής ώστε να επιτευχθούν οι κλιματικοί στόχοι; Ποιες μπορεί να είναι οι απρόσμενες συνέπειες, αν υπάρξουν; Πως μπορούν αυτές οι απρόσμενες συνέπειες να επηρεάσουν τόσο τα ανθρώπινα όσο και τα φυσικά συστήματα;», εξήγησε ο Caldeira. Ο Caldeira υποστηρίζει μια ερευνητική προσπάθεια που να βασίζεται στα πανεπιστήμια και να εμπλέκει επιστήμονες και μηχανικούς ώστε να δημιουργηθεί μια σειρά από κανόνες.
«Μόνο οι ανόητοι βρίσκουν ευχαρίστηση στην προοπτική της κλιματικής μηχανικής. Είναι επίσης ανόητο να σκεφτεί κάποιος ότι το ρίσκο της σημαντικής κλιματικής βλάβης μπορεί να αγνοηθεί», αναφέρει. «Ίσως μπορούμε να εξαρτηθούμε στην υπέροχη ανθρώπινη ικανότητα της αυτοθυσίας όταν έρθουμε αντιμέτωποι με απρόβλεπτο, κοινό και μακροχρόνιο ρίσκο, και γι’ αυτό να βασιστούμε στις μελλοντικές μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Αλλά για καλό και για κακό, καλύτερα να έχουμε ένα σχέδιο».
Μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο από: Carnegie Institution (2008, November 7). World Needs Climate Emergency Backup Plan, Says Expert. ScienceDaily. Retrieved November 8, 2008, from http://www.sciencedaily.com/releases/2008/11/081107143851.htm earthsos.gr/earthsos.blogspot.com
Θεωρώ τη συγκεκριμένα μέρα, μετά την εκλογή Obama ιδιαίτερα σημαντική. Παρά την καθιερωμένη πολιτική των ΗΠΑ και την περιορισμένη δράση με βάση τα προσωπικά πιστεύω που μπορεί να έχει ο πρόεδρος τους, δεν παύει να είναι αρχηγός της μεγαλύτερης δύναμης του πλανήτη.
Θέλω να είμαι αισιόδοξος. Βαρέθηκα αυτήν την απαισιοδοξία που υπάρχει παντού. Πριν ακόμη βγει πρόεδρος o Obama προεξοφλούμε ότι δε θα κάνει ή ότι δε μπορεί να κάνει τίποτα. Εντάξει σίγουρα υπάρχουν συμφέροντα, σίγουρα υπάρχει συγκεκριμένη πολιτική αλλά δε μπορεί να μην έχει καμία επίδραση αυτός που εκλέγεται.
Be optimistic! Χωρίς αισιοδοξία πως θα σώσουμε τον πλανήτη μας;
Το παραπάνω βίντεο περιέχει φωτογραφίες που τράβηξα στην πορεία κατά τη διάρκεια της ΔΕΘ, στις 6 Σεπτεμβρίου. Οι πολίτες διαμαρτύρονται. Θέλουν περισσότερα χρήματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας. Θέλουν έναν καλύτερο κόσμο. Αν ο Obama δεν μπορεί να κάνει τίποτα, αν δεν μπορούν ούτε οι δικοί μας πολιτικοί, αν οι Έλληνες δεν μπορούν να αλλάξουν νοοτροπία, αν όλα θα πάνε προς το χειρότερο, αν ο πλανήτης είναι σε τόσο μαύρα χάλια που τίποτα δε μπορεί να γίνει, τότε όλα είναι μάταια και τίποτα δεν έχει νόημα. Ε λοιπόν, και ο Obama μπορεί να κάνει πράγματα και οι Έλληνες μπορούν να αλλάξουν και ο πλανήτης μπορεί να σωθεί.
Το τραγούδι είναι των Travis και λέγεται Side:
