Η εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ο περιορισμός της πρακτικής των αποψιλώσεων των δασικών εκτάσεων και η καλύτερη διαχείριση της ενέργειας θα μπορούσαν να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Η συγκεκριμένη μελέτη είναι η τρίτη μέσα σε αυτόν το χρόνο από την Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) και έχει ως στόχο τον καθορισμό του κόστους και των προνομίων των διάφορων πολιτικών.
Ο Rajendra Pachauri από την επιτροπή IPCC λέει ότι η τελευταία αναφορά είναι ξεχωριστή.«Η ανθρώπινη κοινωνία, ως σύνολο, θα πρέπει να αναζητήσει διαφορετικά καταναλωτικά πρότυπα», σχολιάζει ο Pachauri.
Η αναφορά προτείνει ότι εάν ο κύριος στόχος μας είναι η αποφυγή των επιπτώσεων που μπορεί να έχουν οι κλιματικές αλλαγές, τότε οι παγκόσμιες εκπομπές θα πρέπει μέσα στις επόμενες δεκαετίες να ακολουθήσουν μια καθοδική πορεία.Η επιτροπή IPCC έχει ήδη δημοσιεύσει άλλες δυο αναφορές σχετικές με την παγκόσμιες αυτές αποτιμήσεις.
Η συνεχιζόμενη αύξηση
Οι αέριες εκπομπές του θερμοκηπίου έχουν αυξηθεί έως και ένα ποσοστό 70% από το 1970 και πρόκειται να αυξηθούν κατά ένα ποσοστό 25 – 90% τα επόμενα 25 χρόνια.
Η αύξηση αυτή οφείλεται στην εκτεταμένη χρήση των ορυκτών καυσίμων, η οποία πρόκειται να αποτελέσει την κύρια πηγή ενέργειας σε όλο τον κόσμο.«Εάν συνεχιστεί η πρακτική που ακολουθείται έως σήμερα, θα έχουμε πολλά προβλήματα», παρατήρησε ο Ogunlade Davidson συνεργάτης της μελέτης.
Η σταθεροποίηση του φαινομένου
Η μελέτη παρουσιάζει το πιθανό κόστος που θα έχει στην παγκόσμια οικονομία η σταθεροποίηση των αέριων εκπομπών του θερμοκηπίου.
Η σταθεροποίηση μέσω ενός λογικού κόστους είναι πιθανή, καταλήγει η αναφορά, προτείνοντας ότι: «Υπάρχει ένας προϋπολογισμός ο οποίος θα μπορούσε να βοηθήσει στην σταθεροποίηση ή ακόμα και στον περιορισμό των αέριων εκπομπών τις επόμενες δεκαετίες».
Οι καλύτερες δυνατές περικοπές, η οποίες θα μπορούσαν να συγκρατήσουν τις αέριες εκπομπές του θερμοκηπίου σε χαμηλά επίπεδα, είναι πιθανόν να έχουν ως κόστος έως και 3% του παγκόσμιου ακαθάριστου προϊόντος, έως το 2030. Οι παρούσες ατμοσφαιρικές συγκεντρώσεις σε CO2 είναι 425 ppm (parts per million, δηλαδή μέρη όγκου αερίου ανά εκατομμύριο μέρη όγκου αέρα). Σκοπός των επιστημόνων είναι η σταθεροποίηση αυτού του μεγέθους στα 445 έως 535 ppm.
Η αποτίμηση των επιπτώσεων μιας δεδομένης συγκέντρωσης αερίων στην ατμόσφαιρα δεν είναι μια ακριβής επιστήμη, όμως πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι ο περιορισμός της συγκέντρωσης του CO2 στα 450 ppm είναι αναγκαία συνθήκη εάν η μέση αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας διατηρηθεί στους 2 οC.
Η επιτροπή IPCC προτείνει ότι μια συγκέντρωση από 445 ppm έως και 490 ppm θα μπορούσε να διατηρήσει την αύξηση της θερμοκρασίας στους 2 – 8 οC. Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσβλέπει στην αποφυγή της αύξησης της θερμοκρασίας πάνω από το όριο των 2 οC.
«Εάν θέλουμε να σταθεροποιήσουμε τη συγκέντρωση του CO2 στα 450ppm θα πρέπει μέσα σε μια ή δύο δεκαετίες το πολύ να περιορίσουμε τις εκπομπές κάτω από ένα ορισμένο επίπεδο», σχολιάζει ο Δρ. Pachauri.
«Με άλλα λόγια λοιπόν, διαθέτουμε ένα πολύ μικρό περιθώριο για την αλλαγή της τάσης της αύξησης των εκπομπών του θερμοκηπίου. Δυστυχώς δεν διαθέτουμε την πολυτέλεια του χρόνου».
Η τεχνολογία
Η επιτροπή IPCC αναφέρει ότι υπάρχουν πολλές νέες τεχνολογίες οι οποίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον περιορισμό των εκπομπών, όμως τονίζει ότι ο τομέας της οικοδόμησης και η εκμετάλλευση της ενέργειας κατέχουν σημαντικότατο ρόλο στις περισσότερες των περιπτώσεων τόσο σε επίπεδο χώρου αλλά και χρόνου.
Η πυρηνική ενέργεια και η σύλληψη και αποθήκευση του άνθρακα, η οποία γίνεται μέσω της αποθήκευσης στο υπέδαφος, θα μπορούσαν να βοηθήσουν σημαντικά, όμως με τους πυρηνικούς σταθμούς, η ασφάλεια, τα όπλα, η διάδοση και τα απόβλητα παραμένουν περιοριστικοί παράγοντες.
Όπως παρατηρεί όμως ο Pachauri, η οικονομική παράμετρος είναι αναγκαία προϋπόθεση για οποιαδήποτε τεχνολογική εφαρμογή.
«Η τεχνολογία από μόνη της δεν είναι αρκετή, σε οποιαδήποτε περίπτωση η τεχνολογία διαθέτει μια ξεκάθαρη σχέση με την κυβερνητική πολιτική».
Η Catherine Pearce, από την οργάνωση Friends of the Earth της Μεγάλης Βρετανίας, είπε ότι δεν υπάρχει κανένας οικονομικός περιορισμός που θα μπορούσε να δικαιολογήσει την αδράνεια μας.
«Η αναφορά αυτή αποδεικνύει ότι υπάρχουν πολλές διαθέσιμες τεχνολογίες και αποτελεσματικές τακτικές για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών».
Η εφαρμογή λοιπόν συγκεκριμένων μέτρων και οι επενδύσεις θα μπορούσαν να αναζωογονήσουν τον ενεργειακό τομέα. Οι κυβερνήσεις μπορούν να βοηθήσουν στον περιορισμό των παγκόσμιων εκπομπών έως και 50% μέχρι το 2050. Χωρίς αυτά τα μέτρα, δυστυχώς θα πρέπει να περιμένουμε τα χειρότερα.
πηγή: pathfinder.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου