Πρέπει να μετακινήσουμε είδη για να τα σώσουμε από τις κλιματικές αλλαγές;

Πολλά είδη πρέπει να μετακινηθούν σε νέες περιοχές για να επιβιώσουν από την κλιματική αλλαγή. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό μοιάζει απίθανο. Τα είδη για παράδειγμα που βρίσκονται απομονωμένα σε κορυφές βουνών στη νότια Ευρώπη έρχονται αντιμέτωπα με συνθήκες πολύ ζεστές και είναι αδύνατο να φτάσουν πιο βόρεια χωρίς βοήθεια. Άρα, θα έπρεπε οι άνθρωποι να επέμβουν για να βοηθήσουν;

Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων διαχείρισης από την Αυστραλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Η.Π.Α, καλούν για νέες τακτικές διαχειρίσης όπως υποβοηθούμενη μετανάστευση σαν μια αντιμετώπιση της ολοένα και μεγαλύτερης απειλής της κλιματικής αλλαγής.
Οι συγγραφείς διαφωνούν για το ότι το μεγάλο ποσοστό της κλιματικής αλλαγής και η παρουσία ανθρώπινων κατασκευών που εμποδίζουν τη φυσική μετακίνηση, θα αποτρέψουν πολλά είδη από την αλλαγή του μέρους όπου ζουν σαν απόκριση στις αλλαγές του τοπικού κλίματος.

Προτείνουν ότι η υποβοηθούμενη μετακίνηση από τον άνθρωπο, ατόμων ενός πληθυσμού(assisted migration, assisted colonization) ίσως είναι απαραίτητη για να εξασφαλίσει την αποίκιση νέων γεωγραφικών περιοχών.
«Όταν πρωτοανέφερα αυτήν την ιδέα πριν δέκα χρόνια σε συναντήσεις για τη διαχείριση, οι περισσότεροι άνθρωποι έφριξαν» αναφέρει χαρακτηριστικά η Parmesan. «Αλλά τώρα, καθώς η πραγματικότητα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης μας αγγίζει όλους και πολλά είδη χαρακτηρίζονται απειλούμενα ακόμη και προς εξαφάνιση λόγω των αλλαγών του κλίματος, βλέπω μια νέα προθυμία στην κοινότητα διαχείρισης για συζήτηση της πιθανότητας να βοηθήσουμε τα είδη, μετακινώντας τα».

Η Parmesan, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο του Texas, στο Austin και οι συνεργάτες της τονίζουν ότι η υποβοηθούμενη μετανάστευση δε μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι μια κύρια λύση για την άγρια ζωή, αλλά θα μπορούσε να βοηθήσει μερικά σημαντικά είδη που αλλιώς θα είχαν εξαφανιστεί.
Τα είδη θα πρέπει να είναι εύκολο να συγκεντρωθούν, να αναπτυχθούν και να μετακινηθούν. Οι απαιτήσεις των ενδιαιτημάτων τους θα πρέπει να είναι καλά κατανοητές ενώ τα νέα ενδιαιτήματα θα πρέπει να είναι κατάλληλα για επιβίωση.

Οι ερευνητές παρουσιάζουν ένα σχέδιο για το πώς τέτοιες αποφάσεις πρέπει να εφαρμοστούν.
Αυτό το πλαίσιο-σχέδιο περιλαμβάνει θεμελιώδεις βιολογικές ερωτήσεις οι οποίες θα πρέπει να απαντηθούν πριν να μπορέσουν οι αποφάσεις να εφαρμοστούν, όπως ο κίνδυνος εξαφάνισης αν τίποτα δε γίνει ή ο κίνδυνος ζημιάς για τη νέα κοινότητα αν τα είδη μετακινηθούν εκεί.

Επιπρόσθετα με τις βιολογικές θεωρήσεις, το πλαίσιο περιλαμβάνει κοινωνικές διαστάσεις του θέματος, όπως το κόστος και η αξία που οι άνθρωποι τοποθετούν στα είδη-στόχους.
«Βοηθώντας παθητικά τη μετανάστευση των κοραλλιών ίσως είναι αποδεκτό, αλλά μετακινώντας πολικές αρκούδες στην Ανταρκτική όπου θα μπορούσαν να οδηγήσουν τους ιθαγενείς πιγκουΐνους σε εξαφάνιση είναι κάτι μη αποδεκτό», αναφέρει η Parmesan.
«Τελικά, η απόφαση για το αν θα βοηθήσουμε ενεργητικά τη μετακίνηση ενός είδους σε νέες περιοχές θα κριθεί τόσο από ηθικούς και αισθητικούς λόγους όσο και από λεπτούς, επιστημονικούς».

«Η διαχείριση-διατήρηση δεν έχει γίνει ποτέ ακριβής επιστήμη, αλλά η διατήρηση της βιοποικιλότητας αντιμετωπίζοντας την κλιματική αλλαγή είναι πιθανό να απαιτεί μία θεμελιώδη επανεκτίμηση του τι σημαίνει “συντηρώ τη βιοποικιλότητα”».

Μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο από:

University of Texas at Austin. "Should We Move Species To Save Them From Climate Change?." ScienceDaily 18 July 2008. 20 July 2008 http://www.sciencedaily.com/.

Journal Reference:

Ove Hoegh-Guldberg, Lesley Hughes, Sue McIntyre, David Lindenmayer, Camille Parmesan, Hugh Possingham & Chris Thomas. Moving with the times: assisted colonization and rapid climate change. Science, July 18, 2008

earthsos.gr/earthsos.blogspot.com